Het kon niet uitblijven… Prada (op de foto in haar bekende ‘vermoorde onschuld’-houding) heeft ons voor onze goede zorgen bedankt op de manier waarop poezen dat doen. Wat keek ze trots toen ze vanavond een nog levende jonge duif uit haar bek liet vallen op ons vloerkleed. Je kon er bijna niet boos op worden.
Toch ben ik een te grote dierenvriend om dit te laten gebeuren. Ik bevrijdde het diertje (zie foto) en reed 35 kilometer naar de Vogelopvang Woudenberg. Deze stichting werkt alleen met vrijwilligers en bestaat bij gebrek aan subsidie bij de gratie van donaties (giro 330484 t.n.v. Stichting Mens, Dier en Natuur). Er is nogal wat geld nodig, want alleen al aan voedsel wordt per jaar meer dan €25.000,- uitgegeven. Onze bijdrage is al onderweg. Zo koop je als het ware je schuldgevoel af, want ik ben bang dat ik er nog wel eens met een ander vogeltje langs moet.
Niettemin voelt het goed om dit jaar op de valreep nog even een goede daad te hebben verricht. Een veilige jaarwisseling allemaal!
Wordt nog wat als je na een dag van werken terug komt en een uit elkaar getrokken ekster in je huis vindt……been there done that 😉
PS voor jullie kat-nieuwelingen, dan hoef je niet meer naar Woudenberg!
YAAAAAAY! —————>