Waarom het nooit wat wordt met mobiele telefoons…

Afgelopen week werd ik gebeld door The Phone house. “Uw abonnement loopt bijna af, dus u mag weer een nieuwe mobiel komen uitzoeken.” En omdat ik (blijkbaar) zo’n goede klant ben (lees: zo eentje waar ze lekker aan verdienen), hoefde ik niet eens op de prijs te letten. Heel veel meer triggers om zaterdag even langs te lopen had ik niet nodig…

Ik had me van tevoren degelijk voorbereid: een lijstje gemaakt van vereiste features (5 megapixel camera, snel internet, veel geheugen (en uitbreidbaar), FM-radio, MP3-/mediaspeler, enz.) en uitgezocht welke telefoons aan die eisen voldeden. Hoewel ik tot nu toe altijd een Sony Ericsson gehad heb en daar zeer tevreden over was, ging dat ‘m deze keer niet worden. De laatste generatie SE’s vind ik ronduit lelijk (het oog wil ook wat) en heeft van die kleine priemende knopjes. Bij een mobiele telefoon vind ik dat onwenselijk.

Het werd steeds duidelijker dat ik op een Nokia N96 ging uitkomen. Maar helaas… die blijkt pas in oktober uit te komen. Damn! En dus ben ik nu de trotse bezitter van een LG KU990 (ook wel Viewty). Een prachtig apparaat met volledige touchscreen-bediening.

Nu alleen nog even de gegevens overzetten van de oude naar de nieuwe telefoon. Daar hadden ze bij The Phone House een heel makkelijk apparaatje voor, een soort harde schijf. Ik had nogal wat data (vooral foto’s) op mijn trouwe SE staan, dus het duurde ruim drie uur voordat dat allemaal naar de harddisk overgezet was. Dat het van daaruit doorkopëren naar de LG maar een kwartier duurde, had al een belletje kunnen doen rinkelen. Thuisgekomen bleken alle gegevens, in plaats van op de aangeschafte geheugenkaart, op het ”“ dus toch beperkte ”“ telefoongeheugen gezet te zijn, dat daardoor gelijk helemaal volgelopen was. Daardoor was niet alle data ‘doorgekomen’. Vooral de lijst met contactpersonen, bij een telefoon niet geheel onbelangrijk, was een zootje: de voor- en achternamen waren omgewisseld en de ingevoerde adresgegevens ontbraken. Uiteraard was het inmiddels zaterdagavond na sluitingstijd…

Zondag zijn we de hele dag middag en avond bezig geweest om dit te herstellen. Peet heeft een laptop waar geheugenkaartjes in kunnen, dus die ging uitkomst bieden, dachten wij. Het leek simpel: de software van de oude telefoon erop installeren om de data daarvan af te halen, en de software van de nieuwe om de data daar weer op te zetten. Maar dan heb je buiten Windows Vista gerekend… Updates moesten redding brengen, maar deden dat niet. Dan maar alle gegevens via Bluetooth verzenden van mijn SE naar de telefoon van Peet, en vervolgens via dezelfde truc doorsturen naar mijn LG. Dat werkte gelukkig, en herstelde ook de eerdere onvolkomenheden. Maar toen was het al een stief uurtje later. Iets zegt me dat dat anno 2008 simpeler moet kunnen…

Hoe dan ook, vanavond installeer ik direct de LG-software op mijn computer om een backup te maken. Zekerheid vóór alles…