Waargebeurd: Fiction Plane

Als je als zoon van een beroemde vader:

–         zelf óók bast en zingt

–         in een bandje speelt met dezelfde klassieke opstelling (bas, drums, gitaar) als dat van je ouweheer

–         waarbij je stem klinkt als een gepolijste versie van die van paps

–         terwijl ook muzikaal gezien de nodige invloeden zijn te herkennen…

…dan is het alleszins legitiem om een bandnaam te kiezen die een anagram is van ‘infant police’.

Gelukkig was ik gisteravond, na de gemiste kans van donderdag, alsnog in staat Fiction Plane te zien. Dit keer was de band zélf headliner in een volgepakte Melkweg. Leuk om te zien dat hun oudere nummers met evenveel applaus begroet werden als de nieuwe, en dat niet hun huidige hit Two Sisters, maar een uitgesponnen versie van het vier jaar oude Cigarette de finale van het optreden vormde. De meisjes die bij Two Sisters het podium betraden, waren trouwens vast wel zusjes, maar zeker niet van elkaar. Desondanks een leuke aanvulling op de drie mannen, waar we toen al een uur naar keken.

Kort en goed: een even leuk concert als dat van The Police twee dagen eerder. Van die band hebben we in het verleden veel plezier gehad, van Fiction Plane gaan we dat in de toekomst nog hebben. Via optredens én via hun heerlijke album Left Side Of The Brain, waarvan It’s A Lie, Cold Water Symmetry en Running The Country nog zó op single kunnen. De band zelf was ook zeer tevreden. “This must be our best show ever”, zei Joe Sumner. En even later: “This is the most amazing show we’ve ever played. Not because we’re the best, but because you’re the best.”

En weer een tevreden klant verliet het pand…