Als je vanaf de A2 afslag 9 naar IJsselstein neemt, rijd je via de Utrechtseweg richting ons complex. Dat is een grappige weg die slingert alsof het de IJssel zelf is. Een weg met veel bomen erlangs ook. 140 stuks. Daardoor leek er, als je vanuit ons appartement die kant op keek, een zee aan groen te liggen. Tot nu toe althans…
Afgelopen maandag werd de Utrechtseweg voor twee maanden afgesloten. Er wordt gewerkt aan o.a. de riolering, weg, fiets- en voetpaden, en… de bomen. Het blijkt dat het bladerdak van die bomen zo dicht was, dat het de door het verkeer uitgestoten fijnstof tegenhield. Bovendien drukten de wortels op de riolering, en werkten ze het wegdek omhoog.
Maandagochtend maakte ik de eerste foto. Daarna nestelde zich een dikke mist boven ons stadje en hoorden we uit de richting van de Utrechtseweg dagenlang zaaggeluiden. Toen de mist net optrok, wierp ik een blik naar buiten. Dat was best schrikken.
Zie foto 2: de meeste van de 140 bomen zijn inmiddels verdwenen, wat ons uitzicht behoorlijk veranderd heeft. Gelukkig komen er wel weer bomen voor terug. Vier soorten, die in overleg met de omwonenden zijn uitgekozen. Een daarvan is de eik. Want die processierups moet per slot van rekening ook leven…
