Ik heb het al eerder geschreven, maar voor de volledigheid van het verhaal: Peet en ik vieren onze trouwdag niet bij 12,5 en 25 jaar, maar bij 13 en 26 jaar. We zijn getrouwd in 1996, dus nodigden de ‘avondploeg’ van toen weer uit voor een bijzonder weekend. 13 jaar geleden verbleven we in Kasteel TerWorm in Zuid-Limburg; dit jaar hadden we gekozen voor Rotterdam.
Omdat ik uit een schippersfamilie kom, en Peet en ik cruisen leuk vinden, hadden we de dag een scheepvaartthema gegeven, met het ss Rotterdam als thuishaven. Mijn ome Leen had in 1956 de bodemlegging van het schip zien gebeuren en lag drie jaar later ‘front row’ met zijn schip bij de tewaterlating. Stomtoevallig was dat op 13 september 1959, precies 37 jaar vóór onze trouwdag.
We hadden het volgende programma bedacht:
- ontvangst aan boord van het ss Rotterdam
- met de Watertaxi Rotterdam naar het Maritiem Museum Rotterdam
- daar een lunch en een rondleiding
- met de watertaxi terug naar het ss Rotterdam voor het inchecken en een borrel
- daarna een diner en een afzakkertje
- iedereen overnachtte aan boord van het schip
- zondagochtend samen ontbijten
- tot slot een rondleiding over het schip
- einde programma (waarna ik met vriend Philippe en mijn moeder naar Frankrijk zou rijden)
Het ss Rotterdam is een prachtig cruiseschip, dat ooit tot de vloot van de Holland America Line behoorde, maar nu wordt uitgebaat door een commercieel bedrijf. Doordat van twee hutten één gemaakt is, waren alle kamers er lekker groot en mooi. Het receptiepersoneel was erg vriendelijk en hulpvaardig, het eten heerlijk en de rondleiding bracht ons op plekken waar je anders nooit komt. De gids, een echte Rotterdammer, wees ons ook op details waar je anders overheen gekeken zou hebben. In het Maritiem Museum hadden we een prima lunch en ook daar bleek de toegevoegde waarde van een rondleiding met gids. Daarna was nog gelegenheid om op eigen houtje langs de immense collectie te lopen.
Een hoogtepunt was wel hoe jong en oud zijn best gedaan had om zaterdagavond mooi uitgedost aan het diner te verschijnen. Iedereen zag er prachtig uit! Een ander hoogtepunt was dat we van onze beste vrienden in totaal vier voet grond in twee Schotse plaatsen cadeau kregen, waardoor Peet en ik ons nu Lady en Lord van Kilnaish en Glencoe mogen noemen!
Na afloop van het feestje waren al onze gasten heel enthousiast en ging iedereen moe maar voldaan op huis aan.
Helaas was bij Peet en mij de voldoening iets minder, omdat ss Rotterdam op zaterdag de nodige organisatorische steken had laten vallen. De details zal ik je besparen, maar de watertaxi kwam een uur en drie kwartier(!!) te laat, waardoor onze warme lunch in het Maritiem Museum een koude schotel was geworden. Het is aan de flexibiliteit van het museum te danken dat het programma kon worden omgegooid, zodat we daar toch nog terecht konden. Daar gaan we zeker nog eens naar terug! Weer terug aan boord van het schip bleek men vergeten te zijn een ruimte voor onze borrel vrij te houden, zodat al onze gasten verspreid over de bar moesten gaan zitten. En het barpersoneel was ongastvrij en inflexibel, waardoor we ons met ons gezelschap heel onwelkom voelden. Het uitzicht vanuit onze hut op een enorme aggregaat ter grootte van vier zeecontainers was ook suboptimaal. Wat een verschil met onze cruise-ervaring, die ons überhaupt op het schip had gebracht. Het leverde ons een hoop stress en geregel op, op een moment dat we volop hadden moeten kunnen genieten.
Gelukkig hebben Peet en ik de eigenschap om uiteindelijk vooral de leuke dingen te onthouden (en die waren er afgelopen weekend gelukkig genoeg), maar we hadden onszelf een betere ervaring gegund.
