Bedrijfsuitjes. Ze zullen meestal goedbedoeld zijn, maar pakken niet altijd zo uit. Kan ook haast niet, want zoveel mensen, zoveel smaken. Toch was ons dagje weg van afgelopen vrijdag zonder meer geslaagd. 
Om te beginnen gingen we, onder goede en leuke begeleiding,een dagje televisie maken op het Media Park in Hilversum. Het eindproduct moest een actualiteitenrubriek worden, waarbij drie verschillende teams ieder een item moesten bedenken,invullen en opnemen. Ik zat in het vierde team, dat de presentatie zouverzorgen. Naast een presentator en een gast wilden we ook een tafelheer, endie rol was voor mij. Ik zou een opdringerige, irritante, betweterige spelen.Een rol die dicht bij me staat dus ;-). Morgen krijgen we het gemonteerde programma te zien, dus of mijn rol me goed afging zal nog blijken, maar ik vond het in ieder geval erg leuk om te doen. Overigens is ‘een dagje televisie maken’ er ook in de varianten radio, krant,musical, speelfilm, commercial, reclame, theater, kunst, hoorspel, dirigeren,spiritueel, DJ, soap, beroemd, comedy en magazine. Spaar ze allemaal!
Daarna reden we naar Loosdrecht waar gebowld zou worden. Op papier voor veleneen verschrikkelijke sport, maar ik vermaak me er altijd wel mee. Ook die enekeer dat ik via de radiatoren aan weerszijden van de baan toch nog de pionnenwist te raken en ik volgens mij eigenhandig het ‘carambowlen’ uitvond.
Dit keerging het echter beduidend beter, zoals de uitslag laat zien: 
Die bovenste W, dat ben ik. Met welke namen de overige voorletterscorresponderen laat ik uit beleefdheid achterwege. Om die reden is mijn collegaThijs Jaski hierboven ook onherkenbaar in beeld gebracht… Tot slot moest uiteraard nog gegeten en gedronken (door sommigen veel gedronken) worden, zodat pas laat(door sommigen nóg later) de bedden werden opgezocht. De gimmick dat in hethotel de verwarming ”“ en naar later bleek ook het warme water ”“ het niet deed,viel niet bij iedereen in even goede aarde, maar mocht voor mij de pret nietdrukken. Ik heb erom gelachen, net als om de rest van het programma.
Hè verdorie! Geef ik je één opdracht…en dat lukt je niet! Je hebt toch wel gezegd dat ik heeeeeeeeel leuk ben, en dat je erg met me kan lachen? Of wilde hij niet omdat hij dan bij hun grootste concurrent in de familie komt? Najaaa…ik ga het zelf wel weer regelen allemaal, tssss! Oja, ik ben verder helemaal niet jaloers op je hoor, dat jij lekker naar Lowlands bent. Nu heb ik heeeeeerlijk de tijd om wassen te draaien en mijn huisje schoon te maken. Veeeeeeeeel leuker!
The Airborne Toxic Event, om even aan te vullen, moet nog even werken aan hun live act. Zoals de zanger zelf zei: ‘ Thank you all for coming, how do you know us, we are a new band, we do not know ourselves yet!’. Dat blijkt, want de liedjes verschillen dik van elkaar in stijl en uitvoering en de spanningsboog is heel fragiel in de India tent. Maar Sometime around Midnight kwam toch goed aan. Recht mijn ziel in! Ik hoop dat deze band zichzelf tot grotere hoogte kan werken op het podium. Op cd is het dik in orde!