Ik probeerde een vriend te bellen. Laten we hem voor dit voorbeeld Coen noemen. Ik was niet op mijn kamer, maar in de woonkamer hebben we ook een telefoon waar zijn nummer is voorgeprogrammeerd. Ik klik in de namenlijst op ‘Coen’ en de telefoon gaat over…
“Van Elst”, klinkt het aan de andere kant.
– “Hoi, met Werner”
“Met wie?”
– “Nou ja! met Werner!”
“Oh, Werner, nou hoor ik het pas. Hoe is het met jou?”
Nu de zinnen langer worden hoor ik opeens dat ik niet Coen, maar zijn vader aan de lijn heb. Die is zeker bij Coen op visite en Coen staat de koffie in te schenken, vul ik de situatie in. Ik besluit te doen of mijn neus bloedt en begin een geanimeerd gesprek met Coen zijn vader, die ik al jaren ken. Na een paar minuten besluit ik toch de overstap te maken…
“Is Coen ook thuis?”
– “Nee, die is er niet.”
“Wanneer verwacht u hem weer?”
– “Nou, die is er niet elke dag.”
“Huh?”
– “Nee, die komt nog een keer of twee per week, maar nu is hij er niet.”
*kloink*
Daar valt het kwartje… Onze telefoon in de woonkamer is jaren geleden ingeprogrammeerd, toen Coen nog bij zijn ouders woonde. Coen zijn vader was dus gewoon thuis, en Coen ”“ zo bleek daarna ”“ ook. In zijn eigen huis, wel te verstaan.
En Peet? Die kon ik opvegen…
Leuk, je hebt ongeveer hetzelfde idee als mij over het optreden, alleen die twee zussen hadden van mij niet gehoeven. Verder inderdaad wel een band waar we meer van gaan horen denk ik.
Om met jezelf te spreken: Is het woord kansloos al gevallen?
Welnee, dat ligt natuurlijk aan KPN, die hadden je verkeerd doorgeschakeld!