Koningsdag. Best wel een mooie dag om ons koninginnetje de laatste eer te bewijzen. Vanochtend hebben we haar bijgezet in het columbarium van Romagne-sous-Montfaucon, waar mijn vader 10 jaar geleden de eerste bewoner was. Hij heeft vanaf nu gezelschap van Prada, als eerste dier. Ik ben dankbaar, blij en trots dat het gemeentebestuur zo meelevend en vooruitstrevend was om ons hiervoor officieel toestemming te verlenen. Waar een klein dorp groot in kan zijn. En uitvaartonderneming Vassart Claudel heeft het allemaal keurig geregeld. Un grand merci!
Ik heb bij Prada een document achtergelaten, waarin ik verwoord heb wat wij nu moeten missen. Dat schreef ik niet lang na haar overlijden, dus de scherpe randjes zijn er nu wel een beetje af. Maar het gemis blijft en ik zou er heel wat voor over hebben om… 
Nou ja, Prada is weer thuis en dat geeft toch een goed gevoel 
