Ik vind niets leuker dan artiesten en muziek te ‘ontdekken’. Maar dat is niet per se waarvoor ik naar een festival ga. Artiesten ontdekken doe ik het hele jaar lang, op festivals ga ik van enkelen de live-verrichtingen bekijken. Dat kan weleens tegenvallen, maar het geeft wel de grootste garantie voor een paar leuke dagen. En die heb ik het afgelopen weekend weer volop gehad. Dit is mijn Top 5:
1) Noel Gallagher’s High Flying Birds
2) Chvrches
3) Caravan Palace
4) Dua Lipa
5) Anderson .Paak
1) Noel Gallagher’s High Flying Birds
Bijna exact zeven jaar geleden, op 28 augustus 2009, stapte Noel Gallagher uit Oasis. Die band ging verder als Beady Eye en Noel startte door met zijn High Flying Birds.
Beady Eye stond vijf jaar geleden op Lowlands en dat was geen succes. Dit jaar nam Noel revanche met een geweldig concert. Ik was iets te laat in de tent die toen al tot de nok toe vol was. Daardoor bleef ik t.h.v. de geluidsman steken. Een geluk bij een ongeluk, want het lichtplan bleek de hele tent, van voor tot achter, te beslaan en dat kreeg ik nu volledig mee.
Noel Gallagher’s High Flying Birds hebben stiekem alweer heel veel goede nummers, die live uitstekend uit de verf kwamen. Het geluid was ook geweldig. Oasis-klassiekers als Champagne Supernova, het b-kantje Half The World Away en Don’t Look Back In Anger doen het natuurlijk ook altijd goed, al ben ik wel helemaal klaar met Wonderwall. De blazerssectie had van mij een nog veel prominentere rol mogen hebben.
Ik heb Noel zelden zoveel interactie met het publiek zien hebben en volgens mij had hij er even veel zin in als de bomvolle Bravo. De High Flying Birds hadden ook de Alpha kunnen vullen.
2) Chvrches
Toen Chvrches drie jaar geleden in de India speelde, was zangeres Lauren Mayberry nog een muurbloempje. Dat is in de loop der tijd wel veranderd. Anno 2016 is zij een zelfbewuste frontvrouw, die niet zelden met gebalde vuist op een monitorbox staat. Ze heeft een veel prominentere rol in het optreden, die ze – net als drie jaar geleden – maar één keer afstaat: als toetsenist Martin Doherty Under The Tide mag zingen. Een prettige afwisseling, hoewel het fraaie stemgeluid van Mayberry er mag zijn. En dat geldt zeker voor het in twee albums tijd opgebouwde repertoire, dat zo sterk is, dat ze het zich konden veroorloven hun prijsnummer Lies niet te spelen.
Eeuwig zonde dat er nauwelijks actieve promotie gedaan wordt rondom de muziek van Chvrches, en dat ook 3FM de band na dat ene radiohitje The Mother We Share niet meer steunt. De volle Heineken-tent bewijst dat er wel degelijk een (heel enthousiast) publiek voor is, dat ook goed aansluit bij het 3FM zoals ik dat voor me zie.
3) Caravan Palace
De cd van het Franse Caravan Palace is leuk, maar deze band moet je echt live zien. Gewapend met een staande bas en staande piano, xylofoon, diverse blaasinstrumenten, een gitaar en verschillende keyboards combineerden de multi-instrumentalisten de halve popgeschiedenis tot een eigen – en eigentijdse – potpourri. Een beetje zoals C2C enkele jaren geleden, maar dan met echte instrumenten.
Hun prijsnummer, de onlangs opnieuw uitgebrachte single Lone Digger, speelden ze al vroeg in de set, maar de rest deed daar nauwelijks voor onder. Als de muziek zelf niet al opzwepend genoeg was, deden de muzikanten er al dansend nog wel een schepje bovenop. De energie sloeg van het podium over de tent in, waar een hossende massa zich aan de muziek laafde. Opmerkelijk, zeker voor een festival, is het feit dat de band terugkwam voor een toegift. ‘Encore’ is blijkbaar niet voor niets een Frans woord…
4) Dua Lipa
Het leek wel alsof dezelfde meisjes zich voor het podium van de Heineken hadden verzameld als vrijdag bij Izzy Bizu. Maar naarmate het uur U naderde, werd de verdeling evenwichtiger. Kwamen de meisjes voor de liedjes en de jongens voor de looks? Dua Lipa heeft het allebei.
Het eerste nummer was alvast ijzersterk. De titel moet ik je schuldig blijven, haar debuutalbum komt pas begin volgend jaar uit. Na die eerste track schakelde ze op een iets lagere versnelling over. Het is duidelijk dat dat debuutalbum straf geproduceerd zal zijn en ook bij de verdere lancering zal weinig aan het toeval overgelaten worden. Nu al was de duidelijke groei als performer te zien, die Dua Lipa het afgelopen halfjaar heeft doorgemaakt. En we wisten van radiosessies al dat ze uitstekend kan zingen, maar ook op een groot podium blijft ze prima overeind.
Het was voor Dua Lipa om meerdere redenen een memorabele dag. Haar allereerste single New Love kwam zondag exact een jaar geleden uit, “and it’s amazing to perform it for so many people here.” Vandaag wordt ze 21 en, zo zei ze, ze kon zich geen leukere plek en leukere mensen voorstellen om haar laatste dag als 20-jarige te vieren. De grote opkomst en het enthousiasme van het publiek verrasten haar oprecht en ik hoop dat ze dat ontwapenende weet vast te houden. Ook als ze straks wereldwijd succes heeft. Met Be The One heeft ze een goed begin gemaakt, dat bleek ook hier weer een klassieker in de dop!
5) Anderson .Paak
De ‘must see’ show van Lowlands was volgens de kenners onbetwist die van Anderson .Paak. Hij had onder meer al grote indruk gemaakt op North Sea Jazz dus ik was wel heel nieuwsgierig. Zijn singles vind ik erg goed, maar een heel album in deze richting is me doorgaans teveel van het goede. Ik moet zeggen dat ik in het begin niet echt overtuigd werd, maar gaandeweg kwam ik (of Anderson 😉 ) er steeds meer in.
Dat had met een aantal zaken te maken. The Free Nationals bleek een uitstekende band, maar .Paak kon als drummer ook zelf een heerlijke groove neerleggen. Bovendien was hij erg grappig. Als je het zaallicht laat aanzetten om je publiek te kunnen zien en dan concludeert: “Goddamn, so many white people!”… Leuke interactie ook met de bandleden. Zoals wanneer zijn praatje door zowel de gitarist als toetsenist ‘onderbroken’ wordt en hij ze ‘de mantel uitveegt’. Perfect ingestudeerd en uitgevoerd, zoals je van Amerikanen mag verwachten. De hiphopclichés ontbreken natuurlijk ook niet. “Make some motherfucking noise” gaat er altijd goed in, en “Lowlands, are you still with me?” was een ronduit overbodige vraag, gezien de ramvolle Bravo.
Maar hoe dan ook, mijn aanvankelijke reserves werden vakkundig weggespeeld. En zo hoort dat!
Meer lezen? Zie ook:
Lowlands 2016 in extended tweets (vrijdag)
Lowlands 2016 in extended tweets (zaterdag)
Lowlands 2016 in extended tweets (zondag)