Lowlands 2014 in extended tweets (zaterdag)

Mooi hoor. In de regen van Amersfoort naar Biddinghuizen gereden, zelfs op het parkeerterrein van Walibi World had ik nog de ruitenwissers nodig, maar zodra ik het Lowlandsterrein opliep, was het droog. Net als vrijdag dus. Typerende opmerkingen en flarden van gesprekken die ik opving terwijl ik naar de ingang liep: “Oh, dan heb ik nog net genoeg geld voor een broodje en vijf bier” en “Shit, ik dacht dat jij dat had ingepakt.” Dan weet je dat je weer binnen bent…

Dit had ik voor deze zaterdag globaal in gedachten:
11.30-12.30: First Aid Kit
15.00-16.00: Nick Mulvey
17.15-18.15: Jett Rebel
19.00-20.00: The Cat Empire
20.15-21.15: The Kik
21.50-23.00: Stromae

First Aid Kit

• …wacht in de India op First Aid Sit. Euh… First Aid Kit #LL14 pic.twitter.com/GG135wEZoA
• Presentator India gaat los op ‘die kuthoer van een journalist die gisteren Sam Smith op #LL14 afkraakte’. “Die heeft vast een historisch…
• …slecht leven en zal ook wel wat op First Aid Kit aan te merken hebben. En ondertussen wel gratis kaartjes bietsen bij organisatie.” #LL14

First Aid Kit zijn de Zweedse zussen Johanna en Klara Söderberg. Ze staan als folkduo te boek, maar op Lowlands was het 100% country wat de klok sloeg. En ik weet niet of The Common Linnets de weg geplaveid hebben, maar het viel prima. Tot verbazing van de zusjes zelf was de India op het vroege tijdstip van hun optreden al goed vol en hun set kreeg alle bijval van het publiek. Op de perfecte samenzang en de hechte uitvoering van de liedjes was dan ook niets aan te merken. Ook hun covers van Simon & Garfunkels America en Jack White’s Love Interruption waren onberispelijk. En dat ze country speelden, weerhield Klara niet om achter haar keyboard te headbangen. De show eindigde met een ovationeel applaus dat de zangeressen enigszins beduust achterliet.

Het valt me op dat artiesten hun enige/grootste hit niet meer tot het laatst bewaren. Toegenomen zelfvertrouwen? Ik keur het goed #LL14 #fb

Als na regen inderdaad zonneschijn komt, gaat #LL14 nog een prachtige dag tegemoet. Want dat was een onfris pittig buitje zojuist… #fb

Opeens begonnen toch wat druppels te vallen. Spettertjes, in eerste instantie, maar allengs (mooi woord, vind ik zelf) werden de druppels vollen en talrijker. En wat doe je op zo’n moment: keep your cool. Ik zag het overal om me heen gebeuren en ging er zelf in mee. Je trekt niet je jas aan en gaat zeker niet rennen, maar loopt met een strak gezicht en versnelde pas naar de dichtstbijzijnde schuilplaats. Godzijdank was ik vlak bij de perstent, die ik nonchalant – en nog nét niet zeiknat – binnenliep. Daar kwam ik nog in een andere hachelijke situatie terecht (wat heb ik toch een spannend leven…):

Me net hartstochtelijk verslikt in een broodje. Omdat ik dat niet op mijn grafsteen wil hebben, heb ik besloten het te overleven #LL14 #fb

Goed, als je uitgelachen bent, ga ik weer even terug naar de muziek…

Hoffmaestro

Wat twenty | one | pilots vorig jaar deed, doet Hoffmaestro nu: de (Grolsch)tent vol spelen ipv leeg. Wat een feestje! #LL14 #fb

Ik was eigenlijk van plan een rondje over het terrein te lopen, toen ik bij het uitlopen van de Barn vrolijke klanken hoorde komen uit de tegenovergelegen halfvolle Grolsch-tent. Daar stond, 10 man sterk, een band die ik nog niet kende: Hoffmaestro. Uit Zweden, al was dat aan de muziek totaal niet af te horen. Ik kwam binnen bij een nummer met een Arabische inslag, maar al snel kwamen daar talloze muzikale stijlen bij. Waar Abraham zijn mosterd haalde, bleek uit het t-shirt van een van de zangers. Daarop stond de naam van Manu Chao, de voorman van Mano Negra. Hoffmaestro toonde zich even aanstekelijk en opzwepend, en zoog steeds meer voorbijgangers naar binnen. Het geintje ‘allemaal naar links, allemaal naar rechts’ werd massaal meegedaan.
Een onverwacht hoogtepunt, al blijft het een vreemde Zweedse eigenschap om op een festival een encore te doen. Daar ging Mando Diao gisteren ook de mist mee in.
(C) foto: Atze de Vrieze

Nick Mulvey

• Dat cameramensen zwarte kleren dragen, snap ik. Maar muzikanten? Om hen draait het toch? Die mogen van mij wel opvallen #LL14 #fb
• Dat je een band bij je hebt en dan nummers solo gaat spelen. Dat vind ik dus jammer, Nick Mulvey… #LL14 #fb

De Engelse singer-songwriter Nick Mulvey is vooral bekend van zijn radiohitje Cucurucu. Zelf vind ik zijn nieuwe single Nitrous, waarin hij een fragment uit You’re Not Alone van Olive heeft opgenomen, veel leuker. Ik las elders dat het optreden van Mulvey ‘grillig en spannend’ was, maar ik vond het eerlijk gezegd kabbelend en saai. Hij haalde zelf de vaart uit de set door al na een paar nummers drie liedjes solo te spelen, en toen de band weer terugkeerde, werd een rustig nummer ingezet. Mulvey is een erg goede gitarist, maar in de uitvoering zijn zijn liedjes wat eenvormig.

Jett Rebel

• Gemaakt voor het (grote) podium, deze man en zijn band: @JettRebel #LL14 #fb pic.twitter.com/mT7fEWc9xa
• Laten we Jett Rebel koesteren zolang het kan. Die zijn we in no time kwijt aan het buitenland… #LL14 #fb

Onwaarschijnlijk dat Jett Rebel begon als onderdeel van boyband Valerius. Muzikaal gezien tapt hij nu uit een heel ander vaatje, al weet hij zijn publiek nog steeds moeiteloos om zijn vingers te winden. Hij kan geen kwaad doen: al komt hij op in een tuinbroek (wat hij deed), bevat het eerste nummer al gelijk een drumsolo, heeft bijna elk liedje wel gitaarsolo en zijn er talloze meeklapmomenten per nummer… het wordt gevreten. Sterker: het maakt de set. De songs worden lekker snel achter elkaar aan gespeeld en soms razendknap uitgesponnen. Alle muzikanten krijgen daarbij een hoofdrol. Terecht, want Jelte Tuinstra heeft een geweldige band en zangeressen om zich heen verzameld.
Optreden op Lowlands was altijd een droom geweest, vertelde Jett Rebel. Hoog tijd om over een buitenlands avontuur te gaan dromen. Ze zijn er klaar voor!

I.t.t. eerdere jaren op #LL14 géén problemen met mobiel bereik, zelfs niet in de tenten. En dat moet dan ook gemeld worden, vind ik #fb

The Cat Empire

• De Grolsch is vandaag voor mij the place to be. Ook The Cat Empire bouwt er nu een feestje. Mét toeters! #LL14 #fb pic.twitter.com/zY3yTHojci
• Door die toeters bij The Cat Empire af en toe een hoog Muppet Show-gehalte, dus je hoort mij niet klagen #LL14 #fb
• Hier wordt virtuoos gemusiceerd, gescratcht, gezongen, alles. The Cat Empire is de ideale bruiloften en partijen- en festivalband #LL14 #fb

Uit Australië komen ze, The Cat Empire. Hoewel al in 1999 opgericht, maakten wij pas vorig jaar door de hit Brighter Than Gold kennis met hun mix van jazz, ska, funk en rock met latin-injecties. Dat klinkt op papier al als een feestje, en dat is het dan ook. Net als Jett Rebel bestaat The Cat Empire uit topmuzikanten, die uitgebreid de gelegenheid krijgen om hun skills te etaleren. Al vanaf het eerste nummer springt de vonk over op het publiek.
Maar op twee derde van de set, na wat enthousiaste tweets mijnerzijds, begaat de band in mijn ogen een miskleun. Er wordt een wals ingezet met een veel te hoog Night Of The Proms-gehalte. Een elitaire opmerking, ik weet het, en de eerlijkheid gebied te zeggen dat de zaal er compleet los op ging, maar daarna ging het showelement overheersen. Blazers die danspasjes gaan doen, dat werk. Feitelijk veranderde er niets aan de muziek, maar die constatering veranderde voor mij toch de beleving…

The Kik

Dilemma: ik heb tijdens het optreden van The Kik in de India geen tweet geplaatst, dus feitelijk kan ik hem ook niet verlengen als ‘extended tweet’. Maar laat ik het praktisch houden…
Twee jaar geleden stond The Kik ook op Lowlands. Nederbeat met een Rotterdamse tongval, het blijft toch een mooi fenomeen. En het klinkt niet alleen zo, het ziet er ook zo uit. Ze bewegen zelfs zoals de oorspronkelijke Merseybeat-artiesten uit de jaren ’60. Ries Doms gaat ondertussen als een beest (Animal) te keer op zijn drums. Mooie toevoeging waren dit keer – ook hier dus – de blazers, onder wie saxofonist Benjamin Herman. En een call-response grapje als “Everybody say yeah” werkt op een festival natuurlijk altijd. Zelfs in het Nederlands: “Iedereen zegt ja.” Hoogtepunten waren voor mij een cover van Het (Kejje Nagaan) en Schuilen Bij Jou, The Kiks prachtige hertaling van Chef’Specials In Your Arms.

Zo kwam voor mij een zonnig einde aan deze tweede Lowlandsdag, die op één forse plensbui na sowieso weer heel goed te pruimen was. Maar ik had dan ook mijn regenjas weer bij me 😉 .
Wat ik ook bij me had, en evenmin heb hoeven gebruiken, was mijn nieuwe festivalvriend:

Altijd handig, een reserveaccu voor als je telefoon leeg raakt. Alleen bleek de levensduur van mijn nieuwe telefoon dusdanig veel beter dan die van mijn vorige, dat ik hem moeiteloos een dag lang intensief kon gebruiken. Beter!

Zondag moeten jullie het zonder mij doen, dus alvast excuses voor de regen die gaat vallen. Als iemand even mijn regenjas wil komen halen om de weergoden gunstiger te stemmen: hij hangt hier!

Lowlands 2014 in extended tweets (vrijdag)

Tot slot: veel is terug te zien en horen bij 3VOOR12!