Ik ben nog niet eens zo’n enorme Lowlands-veteraan. De editie van 2012 is mijn zesde. En het is nu voor de derde keer dat ik een verslag maak, gebaseerd op mijn tweets per dag. Die breid ik voor dit verhaal weer wat uit… extended tweets dus.
Bijzonder, hoe laat ik ook van huis vertrek, ik mis altijd de eerste act die ik wil zien. Maar goed, ben iig bijna binnen #LL12 #fb
Berusting is een van die dingen die je leert als je ouder wordt. Je kunt op tijd vertrekken, maar opruimwerkzaamheden na een ongeluk, tractoren met aanhangers vol hooi en een navigatiesysteem dat je bijna letterlijk het bos in stuurt heb je niet in de hand. Ging ik daardoor mijn humeur laten verpesten? Ik dacht het niet. Ik was op weg naar Lowlands!
Bandje ophalen, auto parkeren, muntjes kopen… allemaal potentiële hoofdstukken voor mijn boek :-). Maar nu bij Rizzle Kicks! #LL12 #fb
Mij werd al gelijk gevraagd naar het onderwerp van mijn boek, wanneer het af was en waar het gekocht kon worden. Ter geruststelling: dat boek, The Story Of My Life, is meer een (vooralsnog fictieve) running gag. Maar dat het hilarisch zou worden, staat vast. Never a dull moment, zeg maar…
Zo had ik blijkbaar over het hoofd gezien dat de procedure waarmee ik mijn persbandje had verkregen dit jaar iets anders was dan voorheen. Sta je daar, met een print van je entreebewijs, maar zonder uitdraai van de begeleidende brief, én bij de verkeerde ingang. Damn! Gelukkig ben ik nooit te beroerd voor een welgemeend mea culpa en een vriendelijke glimlach, dus na een kort telefoontje met mijn contactpersoon werd alles alsnog geregeld. Hulde!
Next stop: parkeerplaats Walibi. Waar ik al zes jaar mijn auto parkeer, maar dit keer een dame aan de kassa trof die een allergische reactie kreeg bij het zien van mijn polsbandje. Ik moest op het Lowlands-terrein parkeren, er gold een wegsleepregeling, enz. Ze zag het dit keer door de vingers (de schat), maar ging het direct ‘in de groep’ gooien. Ben dus benieuwd wat ik vandaag aantref…
Vlak vóór mij in de rij bij de muntjesbalie stond een meisje dat €70,- in briefjes van vijf wilde betalen. “Het is het geld dat ik verdiend heb op de vrijmarkt”, vertelde ze er trots bij. Nou ja, in ieder geval een goede bestemming voor dat geld. Het natellen van de briefjes ging de kassier alleen niet zo best af en toen moesten al die briefjes ook nog eens op echtheid worden gecontroleerd. Uiteindelijk kostten de muntjes bij elkaar €65,-, dus het meisje kreeg vijf euro’s terug. Inderdaad, niet gewoon een van haar eigen vijfjes… Wat is pinnen dan toch heerlijk makkelijk 😉
Rizzle Kicks
- Rizzle Kicks! #partytime #dakeraf #hiethaduwclichékunnenstaan #LL12 #fb http://instagr.am/p/Obeid7BxHQ
- Rizzle Kicks’ Mama Do The Hump, met zijn Faith-gitaartje en Norman Cook-productie, is een echte hit. Luistert de radio mee? #LL12 #fb
Ik ben over het algemeen (uitzonderingen en regels…) geen groot liefhebber van hardcore hip hop. Maar hip pop, als je begrijpt wat ik bedoel, vind ik vaak wél leuk. Liever De La Soul dan NWA, om het maar scherp te stellen. Niet dat ik wars ben van pretenties, idealen of meningen, maar ik vind de voordracht vaak te agressief of zwaar.
Rizzle Kicks maakt van die hip pop en ik vind het leuk. De rest van de Bravo trouwens met mij. Oké, het idee om de riff uit Seven Nation Army nog eens in te zetten wordt wat sleets, maar bleek uiterst effectief, en ook in het eigen repertoire zitten voldoende hitjes, waarvan Down With The Trumpets er een had moeten zijn, en Mama Do The Hump er gewoon een is.
*schuift zijn eerste pizzapunt naar binnen*. Pepperoni that is… #LL12 #fb
Ed Sheeran
Note to self: als je je toch door enthousiaste tweets laat verleiden, doe dat dan aan t *begin* v.e. optreden #thankyouandgoodbye #LL12 #fb
Ik had het optreden van Ed Sheeran niet aangekruist als ‘must-see’, maar werd toch getriggerd door enthousiaste tweets van met name radiomensen. Ik werd vooral benieuwd naar de performance van Ed, die slechts begeleid op zijn gitaar de hele Alpha om zijn vinger bleek te winden. Maar dan blijken de afstanden op Lowlands toch soms best groot… Ik was nog net op tijd voor een flard van het laatste nummer: het doodgedraaide A Team.
Op zoek naar een meditatief moment in de perskerk bleek dat op die plek dit jaar een boerenschuur verrezen was. Nu heb ik daar wel wat mee, dus ik heb me er een tijdje prima vermaakt. Net iets te lang eigenlijk…
Lianne La Havas
Oké, Lianne La Havas gemist wegens sociale prioriteiten, maar nu Hot Chip als fijne extra bij de pannenkoek. Zo op naar de India #LL12 #fb
Die dagelijkse pannenkoek is een mooie Lowlands-traditie. Ondertussen las ik nog dit bericht:
“@NME: Example announces 2013 arena tour – ticket details http://bit.ly/QJCE9S” Op weg naar deze man, nu nog in een tent op #LL12 #fb
Example
- De microfoons testen met de tekst “Very inspired vocal”, Britse humor 🙂 #Example #LL12 #fb
- Wordt een grote, geen Pokon voor nodig. Example, heel slim allemaal, en goed. Met levende ritmesectie. #LL12 http://instagr.am/p/OcHoBghxP4
- Waar het feestje is? Een India vol enthousiast springende mensen. Heuse moshpit hier! #Example #LL12 #fb http://instagr.am/p/OcKUn2hxCS
- Had mijn tijd willen verdelen tussen Example en Bloc Party, maar kon me niet wegrukken. Beetje aapjes kijken ook wel 😉 #LL12 #fb
Wat je van Example vindt, is grotendeels afhankelijk van de verwachting (of het vooroordeel) waarmee je er naartoe gaat, denk ik. Ik kan me voorstellen dat je gillend wegholt als je een credible hip hopper verwacht had (en dat jouw ding is), maar ik had me ingesteld op wat Example werkelijk is: een reuze slimme zanger/rapper, die commerciële dancepop net even een randje geeft door wat dubstep-invloeden. En bovenal is hij een volksmenner, die het grote gebaar en de (hip hop)clichés niet schuwt. Dat kun je leuk vinden of niet, maar de India stond echt op zijn kop. Het werd gevreten en ook ik heb me door totale wildvreemden de lucht in laten slingeren. Gekkenhuis ;-). En het is flauw om te zeggen dat dit geen ‘typisch Lowlands-publiek’ was, want ook deze mensen hebben gewoon €185,- betaald voor hun kaartje.
Ik draai Example al 2½ jaar in Carte Blanche en heb nu gezien: het gaat wel goed komen met hem, ook in Nederland. Ik denk dat dit optreden de springplank was die hij nodig had. Nu hup de (dag)radio op en dan de clubs in hier. Die zal hij al snel ontgroeid zijn.
The Black Keys
- Behoorlijk massale gekte bij The Black Keys in een volgepakte Alpha #LL12 #fb http://instagr.am/p/OcSnrqhxIY
- Oké, dan weten we dat: Gold On The Ceiling is niet hét nr. om te proberen er tussenuit te knijpen bij The Black Keys #moshpit #LL12 #fb
- Degelijk concert van The Black Keys maar niet zo kleurrijk als de lichtshow soms deed vermoeden #LL12 #fb http://instagr.am/p/OcYbbOhxMv
- The crowd went wild, dat moet wel worden gezegd… #TheBlackKeys #LL12 #fb
Een van de beste albums van dit jaar tot nu toe vind ik El Camino van The Black Keys (beluister ‘m hier op Spotify… grapje). Maar wat voor mij voor die cd geldt, ging ook op voor hun optreden op Lowlands: ik vond het een beetje op elkaar lijken allemaal. Nu kun je een cd prima in delen beluisteren, maar met een concert is dat een tikkie lastig.
Overigens is dat tegen een hele Alpha vol dovemansoren gezegd, want The Black Keys hebben geen fans, maar devote discipelen. Het gebeurt niet vaak dat livemuziek van dit volume door het publiek wordt overstemd, maar ik hoorde vaak pas na een minuut welk nummer was ingestart. Niet doordat er doorheen gesproken werd, maar door het gejoel, gekrijs en meezingen. Massahysterie, niets minder. En het is lang geleden dat ik publiek op Lowlands heb zien crowdsurfen. Best gezellig, eigenlijk…
UPDATE: Die allerlaatste opmerking schreef ik uiteraard vóórdat ik las over die oen van Will & The People. Stagediven is weliswaar wat anders (en gevaarlijker, lijkt me) dan crowdsurfen, maar doe maar gewoon allebei niet. Voor je eigen veiligheid en die van anderen.