Je ziethet overal om je heen: dagboeken zijn weblogs geworden, kranten maken plaatsvoor nieuwssites en muziek, films en games worden digitale bestanden. Lekkermakkelijk, wereldwijd opvraagbaar en bovenal: gratis. Over die verschuiving vanfysiek product naar onlinedienst sprak ik laatst een interessante man. Je kunthet met hem eens zijn of niet, maar hij heeft een mening over dit fenomeen, en naeen zorgvuldige opbouw neemt zijn visie een wending die je niet zo gauw zietaankomen. Dus als je even twee minuten hebt…
Pim van den Bergis zelfstandig ‘straat-o-loog’. Hij verkent de wereld, praat met mensen en legtdingen vast ten behoeve van onder meer beeldverslagen en boeken. “Ik verkoopervaringen”, vat hij samen. Volgens Van den Berg komt 98% van ons handelen uitemotie en intuͯtie voort. Zijn motto is dan ook: ‘als je iets niet beleeft, kunje het ook niet vertellen’.
Gevraagd naar zijn visie op onlineplatforms vertelde hij me:“Ik kan door de bomen het bos niet meer zien.” Dat staat haaks op zijnconstatering dat de hoeveelheid beschikbare tijd beperkt is, en dat hij daar zuinigmee probeert om te gaan.” De vele internetdiensten moeten dus vechten om zijnaandacht, en om die te winnen blijkt databasemarketing het kernbegrip. Zovertaalde ik het althans, want Van den Berg verfoeit die term. “Dat is eenbedacht trucje”, zegt hij. En hij vervolgt: “Marketing is een dodelijk fenomeenvoor mensen die normaal zijn.” We komen op stoom…
Waar mijn samenvatting in het woord ‘databasemarketing’ op neerkomt, is dat Vanden Berg verlangt dat onlinediensten interesse in hem moeten tonen. Dat zij -op een manier die er niet te dik bovenop ligt – zijn profiel moeten zien vastte stellen en op basis daarvan community’s creëren. Voorbeelden die hij noemt: “Menmoet mij erop wijzen dat er een club van Mahler-liefhebbers bestaat”, en: “Ikheb er best geld voor over om later met 20 gelijkgestemden in één huis tewonen, liefst vlak naast een concertpodium.”
Er wordt binnen het gezin Van den Berg veel gebruikgemaaktvan onlinediensten. Voor de nieuwsvoorziening, om te bankieren, tv te kijken ofander entertainment binnen te halen. Maar toch is ook de hang naar fysiekproduct enorm. De straat-o-loog heeft 4500 LP’s en een state of the artgeluidsinstallatie, waarbij alleen al de naald van de draaitafel €780,- kost.“Voor gevoelige ervaringen is contact nodig”, aldus Van den Berg. “Alleen tastbareproducten kunnen een blijvende en waardevolle herinnering veroorzaken. Zoalsdie plaat in zijn hoes, die naald in de groef.”
Hij erkent overigens dat dit vooral zo gevoeld wordt door ouderen. Met allegevolgen van dien, blijkt als hij zijn redenering vervolgt. “Bij jongeren vindtsteeds meer contact online plaats en niet meer fysiek. Zie de populariteit vanchatboxen en sociale netwerksites. Door het wegvallen van écht contact dreigenjongeren te vereenzamen. De enorme toename van het aantal singles wijst daar alop. En doordat men steeds minder in staat is contact te maken, worden delontjes ook steeds korter. Normen en waarden vervagen en eigenbelang gaat vóór andermansrechten.” In dat kader dicht hij de entertainmentbranche een belangrijke taak toe:“Entertainment zou mensen weer moeten samenbrengen, zodat in een prettigeambiance nieuwe contacten kunnen ontstaan.” Hij werd gewoon emotioneel toen hij het me uitlegde. Bevlogenheid,betrokkenheid… dat vind ik dan weer mooi…
Ik was het hele weekend op Pinkpop. Voor mij was Bruce Springsteen natuurlijk het hoogtepunt, maar ook onder andere The Killers, White Lies, Keane, De Staat, Franz Ferdinand en Snow Patrol. Amy MacDonald vond ik niet zo sterk. Katy Perry heb ik overslagen omdat dat totaal niet mijn ding is, al was dat De Jeugd van Tegenwoordig ook niet. Ting Tings heb ik helaas moeten missen. ’t Was moeilijk kiezen tussen The Kooks en de Ting Tings.
Heb je Snow Patrol niet gezien? Die waren erg goed als afsluiter.