Kat in de (plat)zak

Oké, de familie Schlosser wordt binnenkort dus uitgebreid met twee katjes. Impulsaankoopje. En het leek ons wel toepasselijk om volgende week zaterdag, op 07-07-07, duizend kilometer te gaan rijden om de scheetjes op te halen. Boer Philippe had nog een verrassing voor ons in petto: het beestje dat een tijdje geleden spoorloos verdween (zie foto), is even onverwacht teruggekeerd op het nest! The bitch is back en we noemen haar Prada.

  Petra en ik gingen dus in een euforische bui ‘boodschappen’ doen. Over een week zijn we immers al met zijn vieren. Om te beginnen eens een paar boekjes gekocht over de opvoeding en verzorging van poezen. Weten wij veel! Daarna door naar de dierenspeciaalzaak, waar we de eigenaar waarschijnlijk de dag van zijn leven bezorgd hebben. Wat een samengebalde naïviteit en onwetendheid kwam daar zijn zaak binnenstappen, en wat ging hij daar eens fijn munt uit slaan…  Na een uitvoerige (en voor ons overtuigende) uitleg, kwamen we thuis met:

• Een reisbak – met slijtvaste sluitingen en al het hekwerk is van ijzer; je vindt geen betere (zegt de dierenspecialist)
• Een kattenbak – met geurfilters, zeef in de bodem voor makkelijk onderhoud én interne plasgoot rondom; geen enkele andere bak heeft dat…
• Een zak en een drum fijnkorrelige klontvormende kattenbakvulling – “het is misschien wat duurder, maar doordat je de niet-vervuilde vulling kunt hergebruiken, ben je uiteindelijk goedkoper uit”
• Een zak met 3 kilo kattenvoer – Amerikaans merk (dus geïmporteerd); bevat als enige bijna 100% vlees; kost (zie ik net pas) €24,10… Ik hoor de specialist nog zeggen: “Het is inderdaad het duurste voer dat er is, maar door de hogere kwaliteit er is minder van nodig. Dus als je het op een heel kattenleven bekijkt, kost het hetzelfde als andere merken.”
• Twee eetbakjes
• Een doos kattensnoepjes – toe te dienen als de diertjes binnen een bepaalde tijd hun bakje netjes leeggegeten hebben, en demonstratief voor hun neus te houden en terug in de doos te stoppen als ze dat nÍ­et hebben…
• Een pakje antiwormtabletjes – wat uiteraard compleet los staat van de inentingen die de beestjes bij ‘thuis’komst te wachten staan

Voor deze basisuitrusting mochten wij – en dat deden wij vriendelijk lachend maar op onze tong bijtend – €270,- afrekenen.

Hiermee is de uitzet uiteraard nog niet compleet. Komende week gaan we nog even langs voor:

• Een kattenluikje – met een sensor die alleen reageert op een bepaalde chip, zodat we alleen onze eigen katjes over de vloer krijgen
• Een waterfontein – zodat onze jongste telgen altijd stromend water hebben (het gaat natuurlijk nergens over!)
• Een krabpaal – zo’n stellage met plateautjes, huisjes en nepmuisjes aan draadjes, dus we moeten van de week nog even ergens een muurtje uitbreken… :-S

Die beesten zijn goddomme al verwend voordat ze een poot over de drempel gezet hebben!