Introducing… Hilary McRae

Zeg, wordt er nog over muziek gelogd hier, of hoe zit dat? Croissantjes, ijsberen… het gaat natuurlijk nergens over. Wel, bij deze dan… Collega Jeroen was vorige week in Amerika en nam een aantal cd’s voor me mee. Het album van Katy Perry (pas 12 september uit in Nederland, maar daar gaan we dit jaar nog veel plezier aan beleven), het recente MTV Unplugged-album van Julieta Venegas (waar vooral ik nog veel plezier aan ga beleven)… Ook Through These Walls van Hilary McRae zat ertussen. En dat is me toch een lekkere plaat! Hilary, 21 jaar oud pas, was de eerste nieuwe artieste die getekend werd door het Hear Music-label van koffieketen Starbucks, dat ook ouwe rotten als Paul McCartney en Joni Mitchell onder contract nam. Dit is overigens ook het label waarop de briljante cd van Sia is uitgebracht, maar helaas nog niet in Nederland… Maar goed, Hilary McRae klinkt op haar cd als een kruising tussen Gavin DeGraw en Blood Sweat & Tears. Vrij uniek dus, in theorie heel ‘breed’ en een combinatie die we in het huidige landschap van vrouwelijke singer-songwriters nog niet hadden. Daarnaast klinkt ze als een vent, maar laat dat de pret niet drukken. Muziekmissionaris Werner is al op bedevaartstocht geweest bij de muziekmaatschappij in kwestie, Universal Music, en vond een gewillig oor om hier eens in te duiken. Het beginnetje is er dus… Goeie nummers genoeg op dit geweldige debuut, zoals Better Off Alone en Somethin’s Come Over Me, die ik veel ga draaien. Maar ter kennismaking begin ik vrijdagavond met de single Every Day (When Will You Be Mine). Voor wie daar niet op kan wachten…