Zojuist hebben we een stuk door onze wijk gewandeld. Het was inderdaad niet mijn idee, maar als je twee weken binnen gezeten hebt, is wat buitenlucht eigenlijk helemaal niet zo gek. Al helemaal niet als je dan opeens een ijsvogel ziet vliegen, waarvan de blauwgroene rugveren metaalachtig glanzen in het zonlicht. Nu blijken die dieren hier niet zo schaars als ik dacht (ze schijnen in heel Nederland voor te komen en het aantal broedparen wordt op enkele honderden geschat), maar ik had er nog nooit eentje in het echt gezien. En da’s dan toch leuk.
Maar misschien nog wel leuker: die kop warme chocolademelk bij terugkomst… 😉
Je vergeet een niet onbelangrij detail… Hoe is de tafel binnen gekomen??? Maakt ook niet uit; hij is schitterend!
Groetjes, Wendy
Hoi zusje! Zoals je al voorspelde: via de schuifpui. Peet ontkent echter alles wat voorbedachte rade betreft 😉
En dat voor maar 8000 euro?? Tis toch geen geld..!
Maken die net zo’n geluid als jij deed afgelopen vrijdag? 😉
Hun roep wordt omschreven als ‘een scherp en luid tie-tie, in de vlucht meestal tie, ook wel tie-ie-ie-ie’. Dat komt dus inderdaad behoorlijk overeen 😉
Tie-tie!
Werner vraag aan Coen de preciese uitspraak! Hij heeft ooit eens voor zijn verjaardag ‘Peteron’s volgelgids’ gekregen. LOL