Ik schreef al eerder hoe ik in contact kwam met Ai Ming Oei. Knap staaltje missionariswerk van haar oom Gerard, die ik al ruim 35 jaar (van vakanties) ken. Naar aanleiding van zijn aanprijzingen heb ik haar cd OK Mr. Mix gekocht en daar verschillende nummers van gedraaid in Carte Blanche. Ook kreeg ik mailcontact met Ming en werden we Facebook-vrienden. Nou nou nou, wat zijn we web 2.0.
Inmiddels is Ming met haar band Ming’s Pretty Heroes alweer een paar stappen verder. Ze stopte voortijdig met het item Indecent Proposal in Rob Stenders’ 3FM-programma, omdat ze de indruk kreeg dat dat niet om de muziek ging, maar om haar voor schut te zetten (stoer), ze trad op in China (nog stoerder) en drong door tot de halve finale van de Grote Prijs van Nederland (terecht). Daar bovenop doet de band dit najaar een toer door Duitsland en wordt hard gewerkt aan het volgende album, dat begin volgend jaar moet uitkomen.
31 juli, de eerste dag van onze vakantie, schreef Ming op haar Facebook: “Off to… France!!! Adieu!” Ik vroeg haar of ze toevallig naar haar neef Jean-Paul ging, in hetzelfde dorp waar wij die dag met vakantie naartoe zouden gaan (en over wie ik al eens geschreven heb). De reis ging echter ergens anders heen. Even goede (virtuele) vrienden.
Maar op de terugweg besloot ze alsnog bij Jean-Paul langs te gaan, las ik op Facebook. En zo kan het dat we gisteravond en vanochtend uitgebreid, en in real life, hebben kunnen bijpraten. Tof vind ik dat! Want sociale media zijn leuk, maar in het echt zijn mensen vaak nog veel leuker.