Gisteravond (inmiddels) ging Di-rect doet Tommy in première en ik was onder de indruk. De tijdloze rockopera van The Who, volgend jaar 30 jaar oud, doorstaat de ‘Di-rect treatment’ glansrijk. Onderdeel van die behandeling is een vertaling in het Nederlands door Jan Rot en niet iedereen zal zijn pretentieuze teksten toegevoegde waarde toekennen. Maar ze sloten in al hun bombast wel aan bij de muziek. En die muziek werd geraffineerd uitgevoerd. Jamie zat loeistrak te drummen en Tim is gewoon een prima zanger. Ook Spike zong een nummer, maar dat was ouderwets onverstaanbaar.
De gitarist was sowieso één brok ADHD; een schril contrast met de hoofdpersoon van het verhaal, die autistisch is. ‘Er staat een breed scala aan psychologische aandoeningen op het podium’ stelde Peet al vast ;-).
Hun afsluitende versie van See Me, Feel Me/Listening To You zou een perfecte single zijn, hoewel het de vraag is of je het album via de radio of de winkel gaat verkopen. Di-rect doet Tommy moet je zien om te geloven. Soms zijn clichés gewoon waar. Als ik EMI was, zou ik dus vooral veel cd’s de theaters mee innemen. Nog kansen genoeg, want er komen meer dan 80 shows aan.
En ook nog in de Verleidelijke 14 als hoogste nieuwe binnenkomer op #9 deze week.
Toegevoegd, dank je wel Mark!
Jeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
whoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
suuuuper vet. =D
T wordt nog wel es wat met die jongens 🙂
Ik vind het nú al heel wat hoor! 😉
hmmm, misschien had ik dan toch mijn uitnodiging moeten verzilveren…
Maar ja koud uit Londen direct door van Schiphol naar Rotterdam leek me wat veel van het goede.
Hoe was de vertaling in vergelijk met Stommy van de Raggende Manne van een paar jaar terug?
Zoals gezegd, pretentieus en bombastisch, en wat mij betreft niet strikt noodzakelijk. Aan de andere kant leidde de tekst niet af van de verrichtingen op het podium, wat vooral een compliment is aan het adres van de band (en de prima gastmuzikanten).
Enne… Stommy van De Raggende Manne? Daar moet ik eerst eens even (heftig) naar op zoek dan!
ja ja, Koning Flipper (Di-rect) was bij hen Trekkast Mafkees. Wellicht kan je bij iMediate nog ergens iets opduiken er over in een oude BackStage. Ze deden het in het kader van de Marlboro Flashbacks…
Dan kan ik je ongehoord al melden dat de vertaling van De Raggende Manne leuker was! 😉
Sorry, maar van sommige zaken moet je met je poten afblijven. Liedjes van John Lennon (de originelen blijven altjd beter) en dus ook van de rock opera Tommy uit 1969. Pete Townsend heeft dit geschreven op en rond de groep The Who en DAT kan een, in mijn ogen, lullig bandje als Di-rect nooit evenaren.
Afgelopen zaterdag al iets van gehoort op radio2 bij Frits Spits en het viel mij als Who fan enorm tegen …
Ik wilde het even kwijt en moest je log er dan maar voor misbruiken Werner.