Gisteren bestond poptempel Paradiso precies 40 jaar. Van festiviteiten was niets te merken, maar in de bovenzaal speelde zich wel een klein feestje af. Daar stond namelijk db Clifford. Het was zijn tweede concert in Nederland, want de avond daarvoor trad hij op op een jazzfestival in Bussum, of zoals hij het zei: ‘Boezem’. De Canadees is multi-instrumentalist en speelt niet alleen, maar schrijft en produceert ook alles zelf. Op het podium wordt hij begeleid door een drummer en bassist, terwijl hij zelf de toetsen voor zijn rekening neemt.
Clifford klinkt live als een kruising tussen Jamiroquai en Maroon5, en dat gezegd hebbende kun je je afvragen wat dan zijn toegevoegde waarde is. Maar het staat live als een huis en de mannen lopen duidelijk over van het speelplezier. In de pianoriedeltjes is Riders On The Storm nooit ver weg en hun cover van Come Together (van Aerosmith, Michael Jackson, Ike & Tina Turner, The Rolling Stones, Soundgarden, Diana Ross, Tom Jones, The Beatles) had, hoewel goed uitgevoerd, niet per se gehoeven, maar db Clifford is een geweldige live-artiest. De ‘encore’, een lang uitgesponnen versie van zijn single Simple Things, was zelfs om door een ringetje te halen.
Het kan niet anders of North Sea Jazz en andere live-evenementen kloppen bij hem aan. Nu maar hopen dat dat zich vertaalt in muziekverkoop… Het album Recyclable is digitaal en op cd verkrijgbaar.
De 1e dinsdag van april, en dan gaat er bij Wernert geen belletje rinkelen? Ik hoop dat je nog niet in de rij ligt voor een kaartje 😉
Dat bedoel ik, het was een bericht met een luchtje eraan…
*verscheurt entreebewijs*