Zoals je weet is 13 altijd reden voor een feestje. Zeker op 1-3. Dat vond ook een van mijn fijnste zakelijke relaties, met wie ik vanochtend een heel leuk en productief overleg had. Hij trakteerde op koffie met taart.
Eerstvolgende opdracht: mijn BMI weer op orde brengen. Want Londen had er ook al ingehakt 😉
Ik ken Jonas Filtenborg (artiestennaam: Jonas Brøg) al heel wat jaren en heb zijn debuutalbum, dat afgelopen vrijdag uitkwam, horen en zien ontstaan. Helaas maakte ik ook de periode die daar voorafging, zijn depressie, van dichtbij mee. Toen Jonas me vroeg het persbericht(*) voor zijn album te schrijven, stelde ik hem voor ook zijn levensverhaal eens op te tekenen. Dat vond hij een goed idee.
Wat volgde, was geen interview, maar een open en eerlijk gesprek met een lach en een traan. Die mooie middag leverde, al zeg ik het zelf, een prachtig verhaal op, waar ik erg trots op ben.
Jonas vertelde hoe al op 6-jarige leeftijd zijn muzikale droom uitkwam, dat hij het lef had gehad om zijn grote held aan te spreken (die hem op het juiste muzikale pad zette), hoe perfectionisme bijna zijn ondergang werd, dat een wildvreemde zijn leven redde, en hoe allerlei ellende uiteindelijk een van de vrolijkste albums van dit jaar opleverde, met de toepasselijke titel Next Stop: Good Vibes.
Ruim 10 jaar geleden ging mijn ex-iMediate-collega Arthur zijn dromen achterna en vertrok naar Australië. Toen Peet en ik dat land bijna drie jaar geleden bezochten, lukte het net niet om Brisbane in ons reisschema op te nemen. Het bleef toen bij zwaaien terwijl we er overheen vlogen. Afgelopen maand was Arthur voor het eerst in al die tijd weer in Nederland. Precies tijdens onze vakantie :-S
Ach wat droevig, ik lees dat Bert Ruiter overleden is. Bassist bij Focus en Earth & Fire, componist, producer, ‘partner van’ en vooral een hele aardige vent. Altijd op de barricaden om de belangen van de muzikant te behartigen. Onder (veel) meer als oprichter van BV Pop (met ‘zijn’ Jerney Kaagman en Henk Westbroek), bestuurslid van de vereniging PALM en later Popauteurs.
Hij introduceerde me in 2015 bij Popauteurs toen zij iemand zochten om een nieuwsbrief voor hen te verzorgen. Dat heb ik vijf jaar mogen doen. In die tijd bezocht ik Bert en Jerney vaak thuis. Ik heb er de mooiste verhalen gehoord. Sommige wel, andere zeker niet voor publicatie 😉. Ik nam ook regelmatig wijn voor hen mee uit Frankrijk, waar ik nu ben. Vanavond proosten we op hem.
Lieve Jerney, heel veel sterkte met dit grote verlies. Dag Bert.
Mezelf maar eens getrakteerd op nieuw gereedschap. Logitech MX. Toch maar weer een draadloos setje geprobeerd. Wonder boven wonder – gezien mijn ervaringen met dergelijke ‘noviteiten’ – blijkt Plug & Play anno 2021 echt te werken, de toetsaanslag is heerlijk en dit keyboard biedt geen ruimte aan broodkruimels. Of ‘ie koffie lust, weet ik nog niet 😅.
Heerlijk werken dus, en dat komt goed uit, want volgende week begin ik aan een grote, langdurige opdracht, waarbij deze units mijn beste vrienden zijn!
Vandaag ben ik precies 25 jaar werkzaam in de entertainmentbranche. Never a dull moment! Ook nooit een lekker rustig moment trouwens 😉. Zelfs nu word ik nog lekker van de straat gehouden.
Sinds ik begin 2010 voor mezelf begon, heb ik voor 79 opdrachtgevers talloze (en hele verschillende) werkzaamheden mogen doen. Ik heb de grenzen van mijn comfort zone uitvoerig verkend en opgerekt, en daardoor dingen gedaan die ik nooit voor mogelijk had gehouden.
De laatste tijd doe ik veel ghost writing (vooral interne communicatieopdrachten) en voice-overs (o.a. voor trainingsdoeleinden) die binnenskamers dienen te blijven. Dat kan ik dus niet in mijn portfolio vermelden. Daar staat tegenover dat ik al ruim een jaar bezig ben om in vrije uurtjes alle producties uit mijn vakbladperiode (2000-2010) aan dat portfolio toe te voegen. Dat gaat om een paar duizend nieuwtjes en artikelen, maar het einde komt in zicht. Ik geef wel een seintje t.z.t. 😉
25 jaar… Wát een tijd! Veel gedaan, veel geleerd en vooral heel veel doorgegeven. Ik ben een blij, tevreden en dankbaar mens!
In die jaren werkte ik voor het vakblad Muziek en Beeld (nu Entertainment Business). De helft van de tijd als hoofdredacteur, maar veel leuker dan managen en delegeren vond ik het om zelf ‘content te produceren’. Het was een bewogen, tamelijk zwarte, periode voor de entertainmentbranche, vol technologische ontwikkelingen. Na het illegale Napster trok iTunes de downloadmarkt naar zich toe, ondanks dit legale alternatief vierde piraterij hoogtij, veel entertainmentwinkels moesten de deuren sluiten, de ‘consumptie’ begon te verschuiven naar mobiele apparaten, mede doordat breedbandinternet gemeengoed werd, enz. In dat Umfelt (of zeg maar slagveld) werden de eerste stappen gezet die leidden tot de entertainmentbranche zoals we die nu kennen.
Op 1 maart, ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van mijn eigen bedrijf Werner Bros. tekst | uitleg, zette ik al alle columns die ik de periode 2000-2010 schreef online. Sindsdien heb ik elke vrije minuut gebruikt om ook alle interviews toe te voegen die ik in het eerste decennium van deze eeuw schreef. Die pluk is nu compleet!
Ik doe hier doorgaans geen politieke uitspraken, maar voor die oetlul van een Wiebes maak ik eenmalig een uitzondering. Enfin, je begrijpt denk ik al wel hoe ik hier in sta, dus beperk ik me maar even tot een oproep:
Ben je een ZZP’er of ken je een ZZP’er en zit links in je borstkas zo’n spier die regelmatig een kloppende beweging maakt (Wiebes mist die helaas), onderteken dan s.v.p. deze petitie. En deel ‘m ook gerust!
Verder ga ik maar geen woorden meer vuilmaken aan die zak hooi.
Een radioprogramma maken is een van de leukste dingen die bestaan. Maar het maken van een jingle is misschien nog wel leuker, omdat je daarin al je creativiteit moet samenballen in een paar seconden.
Zo vind ik het ook heerlijk om lange artikelen te schrijven (ook al omdat mijn uitgebreidste stukken het meest gelezen worden op mijn site). Maar de grootste uitdaging zit ‘m vaak in het schrijven van columns, juist vanwege de beperkte ruimte.
Daar komt bij: een column bevat de kijk van de schrijver op een onderwerp. Dan ‘mag’ je dus veel meer. Een column mag (moet!) een mening weergeven, mag wat kort door de bocht zijn, er mag humor in zitten, maar ook een tip of een sneer. Wel altijd onderbouwd, uiteraard. Ik heb er ook altijd lol in om onverwachte verbanden te leggen of een verrassende insteek te kiezen.
Toen ik tussen 2000 en 2010 voor het vakblad Muziek en Beeld (later Entertainment Business) werkte, heb ik veel columns geschreven. Die lezen als een reis door de gebeurtenissen in dat decennium, voorzien van mijn kanttekeningen. Ik signaleerde rare toestanden binnen de entertainmentbranche, maar kwam ook voor ‘mijn’ bedrijfstak op. Want van een beetje begrip en nuance is nog nooit iemand minder geworden.
Vanwege het 10-jarig bestaan van mijn eigen bedrijf Werner Bros. tekst | uitleg heb ik al die columns online gezet. Misschien vind je het leuk om er af en toe eens lukraak eentje te lezen, alsof het een kort verhaal van Maarten Biesheuvel was (ik heb verder geen pretenties 😉)
Op 1 november 1995 begon ik aan mijn eerste baan binnen de entertainmentbranche. Dat is overmorgen dus 24 jaar geleden. Na Music Plus volgden nog Music Shop, MEGA Media, Home Entertainment en iMediate (en, ook alweer bijna 10 jaar geleden, Werner Bros.).
In die tijd heb ik veel leuke mensen leren kennen. Sommigen zie ik nog steeds (omdat ze net als ik dapper standhouden, alsof ze een klein Gallisch dorpje zijn in entertainmentland). Anderen hebben de branche in de loop der tijd verlaten en/of volg ik nog via bijv. Facebook of LinkedIn. Maar niets is mooier dan persoonlijk contact.
Des te leuker dat Wendy Stubbe en Fred van der Flier het initiatief namen om een flink aantal ‘oudgedienden’ weer eens bij elkaar te brengen. Leuk om sommigen na lange tijd weer te zien en bij te praten. Deze Platen-1-Daagse verdient zeker een vervolg!