Richard van Meerten (1972–2022) #RIP

Lieve Richard, fijne BigBird,

Een paar jaar nadat ik in 2005 begon radio te maken bij Roulette FM, stapte ook jij daar ineens binnen. Je ging het programma ná mij maken op de vrijdagavond. Eerste NightLife en later de Freakshow. Compromisloze radio voor een klein maar trouw publiek, waarin de stevige gitaarnummers over elkaar heen buitelden. Totaal anders gemaakt dan jouw voorprogramma trouwens, dat tot zes cijfers achter de komma was voorbereid. Jij zette je koffertje neer en koos ter plekke, tijdens de lopende plaat, wat je daarna zou draaien. Ondertussen vrolijk interacterend met de andere mensen in de studio, waaronder die autist van de voorgaande uren, die tijdens zijn uitzending niemand in zijn omgeving duldde. De overgang tussen een cleane radioshow en jouw vrolijke bende had niet groter kunnen zijn, maar ondanks dat contrast ontstond al snel een wederzijds respect en een diepe klik. Als bevlogen radiomakers en extreme muzieknerds konden we het goed met elkaar vinden. Wat hebben we gelachen op die vrijdagavonden, als ik van jouw vaste item de AC/DC-Garantie weer eens mijn toiletpauze maakte en als jij je weer eens druk maakte om de putlucht die in de studio ontstond als ik mijn meegenomen zak Dorito’s opende.

Op een gegeven moment liep de vrijdagavond een beetje leeg en verruilde je je Freakshow voor Kortsluiting op een veel prominenter tijdstip op de zaterdagmiddag. Daardoor verbreedde je het programma muzikaal gezien (helaas vergat je de AC/DC-Garantie te schrappen) en qua presentatie werd het een one-man show. Eerlijk gezegd vond ik je toen op je best. Nog altijd uit de losse pols, maar meer gefocust. Met een ongeëvenaard gebruik van jingles en geluidjes, bij elk nummer wel een mooi verhaal en hoorbaar plezier in wat je aan het doen was. Ook toen je je programma de laatste jaren van huis uit maakte. In eerste instantie van te voren opgenomen, wat niet echt jouw ding was, maar op een gegeven moment werd het technisch mogelijk om vanuit Ochten live ‘in te prikken’ op de stream van Roulette. Je had de grootste lol dat dat kon (en nog lukte ook). Tijdens je programma communiceerden radiocollega Tom en ik met je via Twitter, wat je soms weer in je programma wist te verwerken. Alsof je weer op vrijdagavond in een volle studio stond te draaien.

Jouw talent als radiomaker was onmiskenbaar en had wat mij betreft een groter publiek verdiend. Maar jij was niet alleen met jezelf bezig. Achter de schermen toonde je je ook een uitstekende talentscout. Je haalde veel mensen bij de omroep die dankzij de interne opleiding bij Roulette later op de landelijke radio (en zelfs buiten Nederland) te horen waren. Als DJ, nieuwslezer, filelezer of waardevol redactielid. Daar zat trouwens ook opvallend veel vrouwelijk talent bij.

Als je iets deed, wilde je het goed doen, en wel volgens jouw ideeën. Jarenlang heb je als programmamaker, programmaleider, muzieksamensteller en eenmans-Earcatcher-commissie je stempel op Roulette FM gedrukt en dat ging niet altijd zonder strijd. Je had een enorm pak radio-ervaring en de beste bedoelingen, maar daar wilde niet iedereen altijd in meegaan. Dat kon hoog oplopende meningsverschillen geven. Toch heb je de afgelopen jaren, met de beperkte middelen die er waren, van Roulette een omroep weten te maken met een eigen geluid, dat toch toegankelijk was.

Dit leek verloren te gaan toen de zender onderdeel dreigde te worden van een fusieomroep. Voor jou het moment om er een punt achter te zetten. Zoals je wel eerder gedaan had, maakte je aan het eind van je programma bekend dat dit het laatste geweest was. Geen aankondiging ruim van tevoren, gevolgd door een afscheidstournee van een paar weken, maar ‘out with a bang’. Ik vond het altijd heel knap dat je dat kon. Des te meer verraste het me dat je, toen ik eind 2016 stopte met radio maken, de moeite nam om een uitgebreid dankwoord uit te zenden. Voor het eerst in je carrière had je vooraf nagedacht over een tekst en die zelfs uitgeschreven. En toch was het een typische Richard van Meerten-productie, met lieve woorden, veel humor en doorspekt met geluidseffecten. Én uiteraard een toepasselijk nummer er achteraan. Franstalig nog wel, waar je zo’n hekel aan had (net als aan al die Spaanstalige meuk die ik draaide). Maar toch een liedje waaraan we allebei veel plezier beleefd hadden. Ik was vereerd en ontroerd. Het toonde je grote hart.

Dat hart begaf het vrijdag 18 november. Na een gezellige avond met je collega’s zakte je in elkaar. Opnieuw ‘out with a bang’. Je ging deel uitmaken van het #RIP-lijstje met overleden grootheden dat je altijd zo trouw bijhield op je Facebook-pagina. Ik ben blij dat een lijdensweg je bespaard gebleven is Richard! Ook ben ik dankbaar dat we na mijn afscheid altijd contact gehouden hebben. Je bleef dankbaar gebruik maken van de nieuwe muziek die ik je tipte, en elke vrijdagmiddag namen we samen heel kritisch de nieuwe playlisten van de landelijke omroepen door. Die zouden er in onze knuisten natuurlijk heel anders uitgezien hebben, dus het is maar goed dat we nooit voor die klus gevraagd zijn.

We konden via de mail nog heel goed over en weer onze humor kwijt, maar op een gegeven moment hadden we elkaar al jaren niet meer gezien. Dat realiseerden we ons gelukkig bijtijds en twee maanden geleden ben ik nog bij je thuis in Ochten langs geweest. We hebben een hele avond gelachen en je liet me je thuisstudio zien, die je een paar maanden eerder aan de wilgen gehangen had. Ook maakte ik kennis met je mooie cd-collectie, die lukraak en zonder enige vorm van orde op planken gezet leek. Helemaal Richard. Ik genoot ervan en verbaasde me erover.

Oh wacht, ik mag één ding niet vergeten te benoemen. Je afkeer van het vieren (of zelfs maar noemen) van je verjaardag was legendarisch. En blijkbaar zo diepgeworteld, dat je er vijf dagen van tevoren zo maar tussenuit kneep. Want niet alleen zou je woensdag 23 november jarig geweest zijn, maar je zou ook 50 worden. En het zou jou niet gebeuren dat iemand het ook maar in zijn kop ging halen om…

Vrijdag 18 november om 22:00 uur was het dus afgelopen. Je nam de stairway to heaven (nee, niet de highway to hell) en was nog precies op tijd voor een nieuwe Freakshow. Ongetwijfeld heb je ze daarboven direct kennis laten maken met Orianthi, Shinedown en al die andere favoriete gitaaracts. Op de dag van je overlijden verscheen een nieuw album van een van je all-time favorieten: Disturbed. Ik hoop zó dat je dat nog hebt kunnen beluisteren…

Donderdagavond 24 november is gelegenheid om afscheid van je te nemen. Helaas zit ik dan ik het buitenland en kan ik daar niet bij zijn. Maar ik draag je altijd bij me. Dus als ik ooit een hernia krijg, is het jouw schuld. Je zus Patricia deed me een mooie alternatieve suggestie: ‘Draai vrijdag om 13:30 uur een plaat van AC/DC, dat zou Richard prachtig hebben gevonden, in plaats van al die aandacht’. Wat een mooi plan! Laten we op 25 november om 13:30 uur allemaal ons favoriete, of meest toepasselijke (of in mijn geval: minst onfavoriete) nummer van AC/DC posten. Voor die grote man die we voortaan moeten missen.

Proost BigBird, toedeloe!

Lowlands 2016 in extended tweets (vrijdag)

Lowlands16_TeamLL16Het lijkt wel of ik dit blog alleen nog maar gebruik voor mijn Lowlands-verslagen. Extra leuk dat je me dit jaar weer gevonden hebt! Zoals gebruikelijk geef ik op deze plek weer wat meer uitleg bij de tweets die ik gedurende het festival verstuur. ‘Extended tweets’ noem ik dat.
Overigens bereikt dit eerste verslag je wat later dan je de afgelopen jaren gewend geraakt was. De reden lees je helemaal op het eind, maar laat ik bij het begin beginnen…

Lees verder “Lowlands 2016 in extended tweets (vrijdag)”

Lowlands 2015 in extended tweets (zondag)

Lowlands15_wifiEr was (en is) vaak veel kritiek op de beperkte mobiele internetcapaciteit op festivals, maar vorig jaar had ik daar op Lowlands al geen last meer van. Dit jaar kon je in de cateringgebieden op het festivalterrein zelfs inloggen op een gratis wifi-netwerk. Binnen 25m afstand van zo’n punt kon je verbinding maken. Nu had ik hier willen schrijven hoe goed dat wel niet werkte, want ik mag aannemen dat dat het geval was. Alleen bedenk ik me net dat ik bij mijn huidige mobiele abonnement zo ongehoord veel data kan verstoken (10 GB per maand), dat ik tegenwoordig continu mijn Mobiele Gegevens aan heb staan. Vergeet deze inleiding dus maar… 😉

Lees verder “Lowlands 2015 in extended tweets (zondag)”

Lowlands 2015 in extended tweets (zaterdag)

Lowlands15_ruimteWat direct opvalt als je onder de schoorstenen door bent, is dat het festivalterrein van Lowlands dit jaar ruimer is (of in elk geval lijkt) opgezet. Dat merk je vooral op het deel van het terrein waar je binnenkomt en bij de doorgang die de twee delen met elkaar verbindt. De schotten aan weerszijden, waardoor die doorgang voorheen nauw leek, staan er niet meer. In plaats daarvan zijn er lagere afscheidingen gekomen en bevinden zich links en rechts nu zelfs ligweiden. Mede doordat er meer ruimte gecreëerd is, is het gevoel van massaliteit een stuk minder geworden. Zelfs nadat op het laatste moment toch nog veel kaartjes voor het festival verkocht werden.

Lees verder “Lowlands 2015 in extended tweets (zaterdag)”

Eindhoven de gekste (luisteraars)!

Image RadioAls ik op vrijdagavond mijn radioprogramma Carte Blanche sta te doen, verkeer ik graag ongestoord in mijn eigen wereld. Concentratie, zegt de een (ikzelf), ‘autistenradio’, zegt de ander (mijn radiocollega’s). Onlangs haalde ik in een psychologische test het brevet ‘volslagen autist’, dus de laatsten hebben waarschijnlijk gelijk ;-).

Dit weekend kwam bij Roulette FM een mail binnen, die voor eens en voor altijd aantoont dat ik op vrijdagavond, behalve autistenradio, ook 100% doelgroepradio maak. Laat me die mail met je delen…

Lees verder “Eindhoven de gekste (luisteraars)!”

Het ei dat Freaky 55 heet, is weer gelegd

Sinds 2004 is de Freaky 55 een jaarlijks terugkerend fenomeen. Het is de lijst met ‘beste tracks aller tijden’, samengesteld door tientallen muzieknerds, waaronder Roosmarijn Reijmer, Basyl de Groot, Bert van Lent en Gerard Ekdom (allen 3FM). En ook ik draag elk jaar mijn steentje bij aan dit onmogelijke project. De inzenddeadline is inmiddels verstreken, dus ik kan hier rustig mijn ‘all-time’top 25 vermelden. Dat kan toch niemand meer beïnvloeden.
Ik leverde mijn lijstje gisteren in en vandaag is het weer compleet anders. Shit happens. Volgend jaar weer een kans…

Lees verder “Het ei dat Freaky 55 heet, is weer gelegd”

Ontwikkeling Nederlandstalig lied

Wat is nu een toepasselijker dag om onderstaande tekst te publiceren dan de openingsdag van levensliedseminar/-festival Buma NL? Het stuk geeft, in vogelvlucht, de ontwikkeling weer van het Nederlandstalige lied. Ik schreef het vorige week in opdracht en mensen toonden direct belangstelling om het te lezen. Dat kan dus bij deze…

Lees verder “Ontwikkeling Nederlandstalig lied”

De hitparade failliet? Neuh…

Dries Roelvink heeft zijn eerste nummer 1-hit te pakken en naar aanleiding daarvan stond op 3VOOR12 vanochtend een artikel met als kop: ‘Dries Roelvink op 1: het failliet van de hitparade?’ Mijn 5 centen in deze – al veel langer lopende – discussie… Lees verder “De hitparade failliet? Neuh…”

Ming’s dynastie

Ik werd vanavond gebeld door Gerard de Vries. Ik ken hem al ruim 30 jaar, sinds we elkaar tegenkwamen op de camping in Frankrijk (waarover ik al eerder schreef). Hij belde niet voor zichzelf, maar over zijn nichtje Ai Ming Oei (de dochter van de zus van zijn vrouw Henneke…). Bent u daar nog? Lees dan gerust verder.

Lees verder “Ming’s dynastie”