Is it a… Tja, wat is dit eigenlijk? Dat zal ik je vertellen: het is een bonbon. Of was, eigenlijk, want hij was lekker! 😉
#snoepkunst #chocoladeschilderij #mondriaan #omnaartekijken #omoptevreten
‘Match’ is een mooi concept, waarbij 12 kleinere Nederlandse musea een geleend topstuk uit het Rijksmuseum koppelen aan een pronkstuk uit de eigen collectie. Wij bezochten vanmiddag het Hannemahuis in Harlingen. Daar stond een huwelijksportret van Frans Hals zij aan zij met een verguld zilveren huwelijksbokaal van de Harlingse zilversmid Willem Anskes Zeestra. Beide werken zijn verbluffend gedetailleerd, waardoor je ernaar kunt blijven kijken.
Speciaal voor deze tentoonstelling hebben twee jonge dansers een choreografie gemaakt en uitgevoerd, die op muziek van Hals’ tijdgenoot Sweelinck op een gordijn werd geprojecteerd. Ook de kledingstukken van het door Hals geportretteerde stel waren exact nagemaakt. Mooie en unieke expositie!
Die laatste foto mag je vergeten…
Omdat we toch in ‘Harns’ waren, zijn we met mijn ome Leen fantastisch gaan eten bij restaurant ’t Havenmantsje. Daar kochten we nog een fles ‘Friese champagne’. Alleen al leuk vanwege de naam! #riesling #tipjemijnerzijds
Meer foto’s en een filmpje:
Voor het eerst sinds het overlijden van Prada weer rosbief gegeten. Dan realiseer je je hoeveel je dit soort taferelen kunt missen
1-3. Een bijzondere dag in huize Schlosser. Peet is vanochtend begonnen met een nieuwe baan, en ik ben zelf vandaag precies 13 jaar mijn eigen baas én werknemer onder de naam Werner Bros. tekst | uitleg.
Zoals je weet is 13 altijd reden voor een feestje. Zeker op 1-3. Dat vond ook een van mijn fijnste zakelijke relaties, met wie ik vanochtend een heel leuk en productief overleg had. Hij trakteerde op koffie met taart.
Eerstvolgende opdracht: mijn BMI weer op orde brengen. Want Londen had er ook al ingehakt 😉
Vandaag schaamteloos een toeristisch dagje Amsterdam gedaan. Om te beginnen eigenlijk per ongeluk het Museum Van Loon bezocht, het voormalig woonhuis van de rijke familie Van Loon, dat is opengesteld voor publiek. Daar verbaasde ik me, behalve over de entreeprijs van 12 euro, over het enorme detail in dit schilderij (op de hoofdfoto een fragment). De familie had overigens enkele eeuwen geleden zijn fortuin vergaard met de ‘Surinaams-Nederlandse plantage-economie’, wat ik een bijna charmante manier vond om slavernij te omschrijven.
Daarna maakten we met een (door vrijwilligers prachtig onderhouden) historische tram een rondje door het centrum. ‘Vroeger’ kostte dat schijnbaar 11 (gulden)cent, tegenwoordig 9 euro. Inflatie…
Maar we gingen eigenlijk voor het Amsterdam Light Festival. Gewoontegetrouw genoten we daarvan vanaf een rondvaartboot. Je kunt je voorstellen wat gebeurt met zo’n boot vol mensen, terwijl het buiten relatief koud is: al het glas besloeg al vóór de afvaart. Gelukkig zat ik naast een raampje dat open kon.
Tot besluit aten we lekker bij Grand Café Restaurant 1e Klas op het Centraal Station. Daar vandaan hebben we zojuist weer de trein naar huis genomen.
Meer foto’s:
Na bijna twee jaar IJsselstein aten we vanavond voor het eerst bij Brasserie 1560. Dat beviel uitstekend! Omdat Peet niet wéér op een compromitterende dinerfoto wilde, mocht ik dit keer poseren bij het pièce de résistance: een kaasplankje (met kaas naar keuze), vergezeld van een portproeverijtje (vier glaasjes; die andere vier hoorden bij het kaasplankje van Peet 😉 ). Heerlijk!