Met groot verdriet las ik zojuist het bericht dat Anne Sevinga overleden is. Zo iemand met wie ik in eerste instantie een hele fijne werkrelatie opbouwde, die zich ontwikkelde tot een echte en hechte vriendschap. Een warm mens, altijd behulpzaam, altijd goedlachs, iemand bij wie het glas altijd halfvol was, die altijd een bemoedigend woord paraat had en als perfectionist tot het uiterste ging om goed werk af te leveren.
Categorie: Entertainmentbranche
Haarstukje
Geweldige foto van de Edison Pop-avond van gisteren. Voor degenen die nu verliefd naar mijn ‘man bun’ staren: de bovenste helft van mijn ‘kapsel’ behoort toe aan iemand die net achterlangs liep 🤣🤣🤣
Het hoofddeksel van Kees van Weijen is wél echt, en de coole zonnebril van Marcel Albers natuurlijk ook!
Bert Ruiter (1946-2022) #RIP
Ach wat droevig, ik lees dat Bert Ruiter overleden is. Bassist bij Focus en Earth & Fire, componist, producer, ‘partner van’ en vooral een hele aardige vent. Altijd op de barricaden om de belangen van de muzikant te behartigen. Onder (veel) meer als oprichter van BV Pop (met ‘zijn’ Jerney Kaagman en Henk Westbroek), bestuurslid van de vereniging PALM en later Popauteurs.
Hij introduceerde me in 2015 bij Popauteurs toen zij iemand zochten om een nieuwsbrief voor hen te verzorgen. Dat heb ik vijf jaar mogen doen. In die tijd bezocht ik Bert en Jerney vaak thuis. Ik heb er de mooiste verhalen gehoord. Sommige wel, andere zeker niet voor publicatie 😉. Ik nam ook regelmatig wijn voor hen mee uit Frankrijk, waar ik nu ben. Vanavond proosten we op hem.
Lieve Jerney, heel veel sterkte met dit grote verlies. Dag Bert.
Happy jubilee to me! 😊
Vandaag ben ik precies 25 jaar werkzaam in de entertainmentbranche. Never a dull moment! Ook nooit een lekker rustig moment trouwens 😉. Zelfs nu word ik nog lekker van de straat gehouden.
Sinds ik begin 2010 voor mezelf begon, heb ik voor 79 opdrachtgevers talloze (en hele verschillende) werkzaamheden mogen doen. Ik heb de grenzen van mijn comfort zone uitvoerig verkend en opgerekt, en daardoor dingen gedaan die ik nooit voor mogelijk had gehouden.
De laatste tijd doe ik veel ghost writing (vooral interne communicatieopdrachten) en voice-overs (o.a. voor trainingsdoeleinden) die binnenskamers dienen te blijven. Dat kan ik dus niet in mijn portfolio vermelden. Daar staat tegenover dat ik al ruim een jaar bezig ben om in vrije uurtjes alle producties uit mijn vakbladperiode (2000-2010) aan dat portfolio toe te voegen. Dat gaat om een paar duizend nieuwtjes en artikelen, maar het einde komt in zicht. Ik geef wel een seintje t.z.t. 😉
25 jaar… Wát een tijd! Veel gedaan, veel geleerd en vooral heel veel doorgegeven. Ik ben een blij, tevreden en dankbaar mens!
Mijn vakbladinterviews online
Oké, als verstandige en verantwoordelijke mensen hebben we dus afgesproken dat we vanaf nu allemaal zoveel mogelijk binnen blijven. Moet je je dan gaan zitten vervelen? Dan kan, maar het hoeft niet. Zeker niet als je geïnteresseerd bent in de entertainmentbranche, en in het bijzonder de periode 2000-2010.
In die jaren werkte ik voor het vakblad Muziek en Beeld (nu Entertainment Business). De helft van de tijd als hoofdredacteur, maar veel leuker dan managen en delegeren vond ik het om zelf ‘content te produceren’. Het was een bewogen, tamelijk zwarte, periode voor de entertainmentbranche, vol technologische ontwikkelingen. Na het illegale Napster trok iTunes de downloadmarkt naar zich toe, ondanks dit legale alternatief vierde piraterij hoogtij, veel entertainmentwinkels moesten de deuren sluiten, de ‘consumptie’ begon te verschuiven naar mobiele apparaten, mede doordat breedbandinternet gemeengoed werd, enz. In dat Umfelt (of zeg maar slagveld) werden de eerste stappen gezet die leidden tot de entertainmentbranche zoals we die nu kennen.
Op 1 maart, ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van mijn eigen bedrijf Werner Bros. tekst | uitleg, zette ik al alle columns die ik de periode 2000-2010 schreef online. Sindsdien heb ik elke vrije minuut gebruikt om ook alle interviews toe te voegen die ik in het eerste decennium van deze eeuw schreef. Die pluk is nu compleet!
Mijn vakbladcolumns online
Een radioprogramma maken is een van de leukste dingen die bestaan. Maar het maken van een jingle is misschien nog wel leuker, omdat je daarin al je creativiteit moet samenballen in een paar seconden.
Zo vind ik het ook heerlijk om lange artikelen te schrijven (ook al omdat mijn uitgebreidste stukken het meest gelezen worden op mijn site). Maar de grootste uitdaging zit ‘m vaak in het schrijven van columns, juist vanwege de beperkte ruimte.
Daar komt bij: een column bevat de kijk van de schrijver op een onderwerp. Dan ‘mag’ je dus veel meer. Een column mag (moet!) een mening weergeven, mag wat kort door de bocht zijn, er mag humor in zitten, maar ook een tip of een sneer. Wel altijd onderbouwd, uiteraard. Ik heb er ook altijd lol in om onverwachte verbanden te leggen of een verrassende insteek te kiezen.
Toen ik tussen 2000 en 2010 voor het vakblad Muziek en Beeld (later Entertainment Business) werkte, heb ik veel columns geschreven. Die lezen als een reis door de gebeurtenissen in dat decennium, voorzien van mijn kanttekeningen. Ik signaleerde rare toestanden binnen de entertainmentbranche, maar kwam ook voor ‘mijn’ bedrijfstak op. Want van een beetje begrip en nuance is nog nooit iemand minder geworden.
Vanwege het 10-jarig bestaan van mijn eigen bedrijf Werner Bros. tekst | uitleg heb ik al die columns online gezet. Misschien vind je het leuk om er af en toe eens lukraak eentje te lezen, alsof het een kort verhaal van Maarten Biesheuvel was (ik heb verder geen pretenties 😉)
Je vindt mijn MB- en EB-columns hier. Veel plezier!
Populairste artiesten en genres
Simpele, maar (dus) duidelijke weergave van de bestverkopende artiesten tussen 1969 en 2019, wereldwijd. Voor de laatste jaren zijn aan de fysieke verkoop ook downloads en streaming toegevoegd. Door deze grafische weergave kun je o.a. heel mooi de indrukwekkende opkomst van artiesten als Madonna, Rihanna en Drake zien.
En deze genre-graphic, die zelfs teruggaat tot 1910, is ook heel interessant. Hip hop/rap heerst nu al 10 jaar, maar de 15(!) jaar daarvoor was house oppermachtig.
Platen-1-Daagse
Op 1 november 1995 begon ik aan mijn eerste baan binnen de entertainmentbranche. Dat is overmorgen dus 24 jaar geleden. Na Music Plus volgden nog Music Shop, MEGA Media, Home Entertainment en iMediate (en, ook alweer bijna 10 jaar geleden, Werner Bros.).
In die tijd heb ik veel leuke mensen leren kennen. Sommigen zie ik nog steeds (omdat ze net als ik dapper standhouden, alsof ze een klein Gallisch dorpje zijn in entertainmentland). Anderen hebben de branche in de loop der tijd verlaten en/of volg ik nog via bijv. Facebook of LinkedIn. Maar niets is mooier dan persoonlijk contact.
Des te leuker dat Wendy Stubbe en Fred van der Flier het initiatief namen om een flink aantal ‘oudgedienden’ weer eens bij elkaar te brengen. Leuk om sommigen na lange tijd weer te zien en bij te praten. Deze Platen-1-Daagse verdient zeker een vervolg!
Aangekomen in Sydney
Heerlijke vakantie, ik kom lekker los van mijn werkveld 😉.
Wel leuk dat we vlucht VA1418 hadden, sluit mooi aan op mijn fascinatie met de 1e Wereldoorlog.
Eenmaal in de lucht slingerde ik direct mijn Carte Blanche Classics-lijst aan. Ik vermoed dat Spotify meer van ons weet dan wij denken, want als eerste hoorde ik het bemoedigende Parachute van Something Happens, toen de landing begon, werd Going Down To Liverpool van de Bangles ingezet, en toen we ruw het wolkendek passeerden, klonk Real Wild Child (Wild One) van Iggy Pop 😅.
Onderweg boven Brisbane heb ik nog even gezwaaid naar mijn ex-collega Arthur Optekamp, die inmiddels alweer een jaar of 10 in Australië woont, maar helaas niet in een van onze halteplaatsen. Next time, mate! En Sydney is sinds een jaar of vier de woonplaats van onze oude buren Paulien en Jeremy Baumont-Roessink, maar die zijn nu zelf ook op vakantie en komen met een perfect gevoel voor timing een dag na ons vertrek naar Melbourne thuis 😆.
Het weer hier in Sydney vergt overigens enig aanpassingsvermogen (my middlename): bewolkt, veel wind en 17 graden. Verder is in de provincie New South Wales, waar Sydney ligt, de zomertijd ingegaan (het is hier dus nog weer een uur later dan bij jullie; +9 uur). In andere delen van Australië, w.o. Queensland waar we vandaan kwamen, is de tijd gebleven zoals die was. Rare jongens, die Australiërs 🙃.
Ons Holiday Inn-hotel, midden in het centrum van de stad, heeft vanaf de bovenste verdieping een prachtig uitzicht op het Opera House. Daar gaan we zo kijken. Maar eerst naar het Happy Hour, first things first! 🤪🥂👍
Lowlands 2017 fotoverslag (zondag)
Het festival is niet regenvrij gebleven dit jaar, maar wat er viel, viel over het algemeen ’s nachts en ’s ochtends vroeg. En aangezien ik elke dag heen en weer pendel tussen Amersfoort en Biddinghuizen, was ik dus steeds precies op het goede (want droge) moment op het festivalterrein. Lucky me.
Al in de week voorafgaand aan Lowlands was aangekondigd dat de zondag de mooiste dag zou worden. Vlak vóór vertrek luidde de voorspelling ‘droog en fris’. Maar 190 C is prima op een festival! Ik toog er weer vol zin en goede moed naartoe. Ongeschoren, uit empathie met de hardcore-festivalgangers… 😉