Business, as usual

Behalve een sociale component, hebben mijn bezoekjes aan Londen ook altijd een ‘zakelijk’ doel. Ik leg altijd een heel parcours aan favoriete platenzaken af, die ik – op zijn Hollands – bezoek in volgorde van prijs. De winkel met de laagste prijzen als eerste, uiteraard. Dat levert altijd een zak vol cd-singles op, in prijs varërend van £0,10 tot £1,-. Ik ben daarbij op zoek naar nieuwe en/of in Nederland (nog) niet uitgebrachte muziek, maar ook oudere liedjes en albums die ik nog niet (op cd) had. Zo stuitte ik deze keer op de cd-single Cross That Bridge van The Ward Brothers (uit 1987), een nummer waarvan ik niet eens wist dat het op cd was uitgebracht. Voor £1,- was ‘ie in de knip.

Dat het ook in Engeland niet lekker gaat in de muziekhandel, bleek ook deze keer weer. Nadat in mijn favoriete Soho-straatje Berwick Street (waarvan ik al eens gezegd heb dat mijn as daar verstrooid moet worden) in voorgaande jaren al Reckless Records en Selectadisc hadden moeten sluiten, moest ik dit keer Mister CD en CD City van mijn lijstje strepen. Wel mochten we er een nieuwkomer verwelkomen: het tegendraads genaamde Revival Records. Gelukkig was Sister Ray er nog steeds, evenals een filiaal van Music & Video Exchange.

Van die keten bezoek ik ook altijd de filialen in Notting Hill en Camden en ik moet je zeggen, dat is een beproeving. De winkels bestaan uit een aantal verdiepingen, waar het personeel zijn eigen muziek draait. Niet alleen in volume, ook in excentriciteit bieden ze tegen elkaar op. Eigenlijk geldt maar één criterium: er mag geen melodie inzitten en oh wee als de ‘liedjes’ ook maar iets van een kop of staart hebben. Nee, soundscapes moeten het zijn, lang uitgesponnen tapijten van noise, feedback en piepknorgeluiden. Het kan niet anders of het ultieme doel is, die vervelende klanten de zaak uit te jagen, en wel zo snel mogelijk. Wat moeten die gasten me haten, als ik na drie uur nog steeds voorovergebogen over de bakken hang. Knarsentandend, omdat dat geluid zo lekker aansluit bij de ‘muziek’ die je vanaf de diverse verdiepingen tegemoetkomt. Maar toch ook met voldoening. Enerzijds omdat ik het weer doorstaan heb, en anderzijds omdat ik er voor een paar pond weer een hele zak aan singles, samplers en promo’s wegtrek.

Bekijk hier de buit van vier dagen cd-shoppen…