Als de thee het hoogst is, is Petra nabij

Afgelopen vrijdag werd Peet 40 was Peet jarig. Ter gelegenheid daarvan waren we een lang weekend in Londen. Onze vrienden Margot en Coen gingen met ons mee. Voor de feestdag zelf had ik vanuit Nederland een ‘high tea’ (ook wel ‘afternoon tea’) gereserveerd in het supersjieke Lanesborough Hotel. Nadat ik de telefoon had neergelegd realiseerde ik me dat ik alles geregeld had, maar een kleinigheidje was vergeten na te vragen… de prijs. Voor in de analen: op vrijdag 7 maart 2008 tegen 19.00 uur ondertekende ik met een stalen gezicht ons faillissement… Maar dat was het helemaal waard!

Het begon al met een mazzeltje. Omdat we de bus misten, namen we een taxi naar het hotel. Toen die bij het hotel voorreed schoten direct een paar hotelmedewerkers, strak in het pak en met een hoge hoed op, tegemoet om de portieren te openen. Je voelt je gelijk heel wat. Ook in het hotel werden we met alle ‘égards’ behandeld. Daar wachtte ook de grootste verrassing: onze beste vrienden Jelle en Aline waren speciaal voor Peet haar verjaardag naar Londen gekomen. Haar ongelovige blik was goud waard. Dat gold (ook letterlijk) eveneens voor de afternoon tea zelf. Hoewel ik geen theeleut ben, was de Lanesborough Tea, die alleen in dat hotel te bestellen is, heerlijk. En de kopjes bijvullen? Dat wordt natuurlijk voor je gedaan. De schalen vol hapjes maakten avondeten overbodig en omdat we de Traditional Afternoon Tea hadden geüpgraded naar een Belgravia Tea kregen we er ook verse aardbeien met room en champagne of kir royale bij. Verder had ik kunnen regelen dat het personeel Peet zou toezingen. Wat kreeg ze het warm, en dat kwam nog niet eens door het comfortabele haardvuurtje waar we naast zaten.

Nadat het vonnis ‘officially broke’ was uitgesproken, beëindigden we de avond in de pub. Wat een geslaagde dag!