HiddenTreasuresBlog.nl online

*VERHUISBERICHT*

De afgelopen drie-en-een-half jaar hebben Carlo Deuten en ik een kamertje gehuurd op Facebook. Daar schreven en publiceerden we al onze Hidden Treasures-verhalen. Helaas merken we dat Facebook onze berichten nog maar aan een handjevol mensen vertoont. En dat spijt ons. Voor Nederland. Kortom: we zijn Facebook ontgroeid en op zoek gegaan naar ons eigen optrekje. En dat hebben we gevonden!

Vanaf nu vind je alle Hidden Treasures-verhalen die we sinds april 2020 hebben geschreven op www.hiddentreasuresblog.nl. We hebben die typische Nederlandse zomer gebruikt om alle stukken te verhuizen en de website van een likje verf te voorzien. Terwijl we de laatste plintjes erop schroeven, staat het deksel van onze schatkist al voor je open. Kom dus gerust langs voor een bezoekje. Je kunt zonder sleutel naar binnen. Grasduin door het complete archief van ruim 350 verhalen, of bezoek schatbewaarder van het eerste uur Sjaak de Bruijn, Carlo of mijzelf op onze eigen kamer. De ontvangst is hartelijk en de koffie goudbruin.

Lees verder “HiddenTreasuresBlog.nl online”

Tentoonstelling van én geïnspireerd op MC Escher

Vandaag zijn we naar het Kunstmuseum in Den Haag geweest. De vaste tentoonstelling van Mondriaanwerken hadden we daar al eens gezien. Nu gingen we voor de tijdelijke expositie rondom die andere held, MC Escher. Ik heb verschillende boeken met zijn werken erin, maar het heeft toch altijd iets magisch om ze in het echt te zien. Hulde trouwens voor de lichtval in het museum, waardoor op geen enkel stuk vervelende reflecties te zien waren.

Het werk van Escher ken je waarschijnlijk wel: zie de collage hierboven. Maar de ‘aankleding’ van de zalen was een kunstproject op zich. Gemaakt door het Belgische kunstenaarsduo Gijs Van Vaerenbergh, geïnspireerd door MC. Foto’s vind je hieronder. Een geslaagde combinatie en een mooie verrassing!

Meer foto’s:

Lees verder “Tentoonstelling van én geïnspireerd op MC Escher”

Unieke expositie in Hannemahuis

‘Match’ is een mooi concept, waarbij 12 kleinere Nederlandse musea een geleend topstuk uit het Rijksmuseum koppelen aan een pronkstuk uit de eigen collectie. Wij bezochten vanmiddag het Hannemahuis in Harlingen. Daar stond een huwelijksportret van Frans Hals zij aan zij met een verguld zilveren huwelijksbokaal van de Harlingse zilversmid Willem Anskes Zeestra. Beide werken zijn verbluffend gedetailleerd, waardoor je ernaar kunt blijven kijken.

Speciaal voor deze tentoonstelling hebben twee jonge dansers een choreografie gemaakt en uitgevoerd, die op muziek van Hals’ tijdgenoot Sweelinck op een gordijn werd geprojecteerd. Ook de kledingstukken van het door Hals geportretteerde stel waren exact nagemaakt. Mooie en unieke expositie!

Die laatste foto mag je vergeten…

Omdat we toch in ‘Harns’ waren, zijn we met mijn ome Leen fantastisch gaan eten bij restaurant ’t Havenmantsje. Daar kochten we nog een fles ‘Friese champagne’. Alleen al leuk vanwege de naam! #riesling #tipjemijnerzijds

Meer foto’s en een filmpje:

Lees verder “Unieke expositie in Hannemahuis”

Terug naar Werners Wereld

Dat ’typisch Nederlandse zomerweer’ hadden wij de afgelopen drie weken ook in Noord-Frankrijk. Maar in Romagne-sous-Montfaucon heb ik het altijd naar mijn zin. De prachtige omgeving, lieve vrienden, de poezenhangar, een paar leuke uitstapjes met Peet… Veel meer heb ik niet nodig.

Wel heb ik van het mindere weer gebruikgemaakt om nog maar eens een megaproject van de bucketlist te strepen: er komt weer een nieuwe website gevuld met hele leuke – en in deze vorm unieke – muziekcontent aan. Maar daarover later meer…

En omdat je nooit genoeg ‘mega’projecten (pun intended) op je bucketlist kunt hebben staan, overweeg ik serieus om een soort ‘best of’ van mijn FB-berichten van de afgelopen 13 jaar op www.wernerswereld.nl te gaan zetten. Dat was in 2007 mijn eerste blog, maar met de komst van de social media verschoof mijn aandacht. Gevolg: in de loop der tijd is een enorme versnippering ontstaan, zijn berichten nauwelijks meer terug te vinden en ben ikzelf het product geworden, i.p.v. de producent. Voor iemand die graag controle en overzicht houdt een redelijk doemscenario. Maar niet iets wat onomkeerbaar is. Ik ga dus met terugwerkende kracht mijn goede ouwe site weer completer maken, waardoor die ‘past-, present- en futureproof’ wordt.

Ik kan er nu al naar uitkijken om daar de komende maanden overvloedige hoeveelheden vrije tijd in te gaan stoppen 😉

Ik kan het dak op!

Op de laatste dag van de vakantie nog door de buurman gevraagd worden om ‘even op het dak te komen kijken’. In aloude Schlosser-traditie met mijn goede kleren aan, maar gelukkig wel mijn klim- en klauterschoenen. Geen overbodige luxe…

Ik vind dat ik (links) er nog ogenschijnlijk ‘cool’ bijzit voor iemand wiens hobby’s zich doorgaans gelijkvloers afspelen.

Met vreugde kan ik jullie meedelen dat ik het avontuur overleefd heb. Als de Belgen zich morgen onderweg ook een beetje gedragen, ben ik maandag weer paraat voor laffe tekst-gerelateerde klussen 😀

Nerd alert: ik koos mijn 2000e weekschijf

Zoals je weet, heb ik naast mijn werk ook een muziek-gerelateerde privémissie: het introduceren van nieuwe artiesten en liedjes aan een zo groot mogelijk publiek. Dat deed ik van 1987 t/m 2016 via radioprogramma’s, en sindsdien via mijn nieuwemuziekblog. Zo’n platform is natuurlijk niet compleet zonder een ‘weekschijf’, zeg maar mijn persoonlijke Megahit.

Deze week koos ik de 2000e. Een mooi moment om nog eens terug te kijken op de tijd tussen 5 januari 1985, toen Easy Lover van Philip Bailey & Phil Collins mijn eerste ‘hittip’ was, en die 2000e: Good Time van Leith. Ik heb nooit een week overgeslagen, ook niet tijdens vakanties.

In die tussentijd is veel veranderd. Het is allang niet meer mijn streven dat mijn weekschijf een hit wordt. Het is ‘gewoon’ het beste nummer ter wereld van deze week. Veel daarvan worden in Nederland helemaal niet actief gepromoot, dus dan is een hit praktisch uitgesloten.

In dit stuk dus een terugblik op 38,5 jaar aan weekschijven, eerst de Remschijf geheten en tegenwoordig de Wildcard. Voor de lijstjesfetisjisten zoals ikzelf heb ik al die 2000 schijven in een handzaam document gestoken (lekker oldschool), en uiteraard ook in een Spotify-playlist. Als bonus heb ik uitgezocht welke artiesten in al die tijd mijn meeste weekschijven gescoord hebben. Een echte trip down memory lane.

Je leest het allemaal hier

Bollywood in Dijon

Vanochtend hebben we op een terrasje extra lang over ons ontbijt gedaan, want we kwamen in een té leuk tafereel terecht. Bij het oplopen van het plein vóór het Palais des Ducs, het drukste plein van Dijon, werden we al vriendelijk verzocht langs de kant verder te lopen. Van diezelfde mijnheer hoorden we later dat ze opnamen wilden maken voor een Bollywood-film. Het probleem was echter, dat ze het plein daarvoor leeg wilden hebben, en dat kun je natuurlijk vergeten. Het was net een klucht; als het plein bijna leeg was, kwamen er weer fietsers, groepen Japanners, dwarse Fransen, wijnleveranciers, willekeurige voorbijgangers in felle kleding of buurtbewoners in hun auto op weg naar huis het plein op.

Toen we verwezen naar het rommelige verloop, verzuchtte een lid van de filmcrew: “Tja, het is Bollywood hè, alle films zijn precies hetzelfde, ze weten van tevoren niet wat ze gaan doen en zelfs de dansjes worden ter plekke bedacht.” Hij vertelde ook dat ze tot 11:00 uur een vergunning hadden om te filmen, maar wij hebben alleen maar pogingen tot opnamen gezien en het oefenen van een, inderdaad ter plekke door de choreografen verzonnen dansje.

Ondertussen waren de filmcrewleden, hoofdrolspelers en vooral de styliste alleen maar selfies aan het maken. Toen we het plein weer verlieten, liepen we precies onder het balkon door waar de hoofdrolsnol van dienst gewillig voor iemand uit de entourage aan het poseren was. Mooi begin van de dag!

Foto’s en filmpje:

Lees verder “Bollywood in Dijon”